Diagnostyka kliniczna. Wprowadzenie do zagadnień nauki o bólu i rozumowania klinicznego

W miarę jak zawód fizjoterapii w krajach rozwijających się wciąż przechodzi w kierunku autonomicznej, samodzielnej praktyki, konieczna jest ewolucja w nacisku na zmniejszanie różnorodności praktyk i ustandaryzowanie opieki by uwzględniać najlepsze wzorce dla maksymalizowania wyników klinicznych i efektywności kosztowej. Zapewnienie „najlepszej opieki” jest powiązane z podstawową koncepcją „praktyki opartej na dowodach” (EBP): integracja wiedzy klinicznej z wartościami pacjenta i najlepszymi dostępnymi badaniami naukowymi może pomóc w zapewnieniu optymalnego zarządzania opieką nad pacjentami w jednostkach służby zdrowia. Niniejszy kurs stanowi wprowadzenie do filozofii i zasad stosowanych w EBP. Kurs w dużej mierze będzie skoncentrowany na wykładach, które mają na celu pomóc fizjoterapeutom podstawowej w lepszym zrozumieniu zagadnień lokalizowania i integrowania najlepszych dostępnych dowodów z ich praktyką kliniczną. Kurs obejmie podstawowe zasady badania pod kątem skierowania pacjenta w niektórych przypadkach; obejmie diagnozę różnicową, ocenę wyników, postępowanie z pacjentem, a także krótki przegląd aktualnych pojęć z zakresu nauki o bólu oraz zagadnienia dobierania ćwiczeń zalecanych pacjentowi. Pozostałe elementy kursu w pełni zintegrują model świadczenia opieki zdrowotnej według ICF poprzez wykorzystanie analiz studiów przypadków i grupowych ocen.

Cele kursu:

1. Zdefiniowanie rozumowania klinicznego i zdobywanie wiedzy.
2. Nauka rozwijania podejścia klinicznego dającego odpowiedzi przy pierwszym kontakcie jak i w toku ciągłej opieki nad pacjentem.
3. Opanowanie umiejętności podstawowego przeszukiwania źródeł i piśmiennictwa w celu odnajdywania wyników aktualnych najlepszych badań naukowych.
4. Zdobycie podstawowego zrozumienia sposobu krytycznej oceny piśmiennictwa: (1) Czy wyniki są prawidłowe? (2) Jakie są wyniki? (3) Jak zastosować wyniki badań do opieki nad pacjentem.
5. Uzyskanie podstawowego zrozumienia mechanizmów Hierarchii Dowodów.
6. Nauka umiejętności syntezy danych z badania klinicznego i procesu ewaluacji, w celu podejmowania opartych na dowodach decyzji klinicznych w zakresie diagnostyki różnicowej i leczenia.
7. Zapoznanie się z podstawowymi zasadami oceny i screeningu pacjenta w celu odpowiedniego skierowania; zasadami diagnozowania różnicowego i oceny wyników, prowadzenia pracy z pacjentem i odpowiedniego przepisywania ćwiczeń.

Część pierwsza: Czym jest rozumowanie kliniczne (RK)?

RK w kontekście modeli zawodowych

Model biomedyczny i biopsychospołeczny niepełnosprawności

Modele różnicowania klinicznego

Kognicja: Rodzaje myślenia i błędy poznawcze

Metakognicja i refleksja nad procesem myślowym

Adaptacyjna nieświadomość

Powszechne błędy przy RK

3 kategorie w strategiach rozumowania klinicznego

Praca w grupach

Część druga: Co to jest EBP i Dlaczego powinniśmy tego używać

Niwelowanie braków w EBP: Rozumowanie kliniczne do działania klinicznego

Identyfikacja problemu

Część trzecia: Stawanie się terapeutą opierającym się na dowodach

5 kroków w ewolucji EBP

Samoocena

Oparta na dowodach interakcja pacjent / terapeuta

Badanie subiektywne i obiektywne

Samodzielnie zgłaszane wskaźniki wyników vs wskaźniki sprawności fizycznej

Praca w grupach

Część czwarta: Wprowadzenie do Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania (ICF)

Niepełnosprawność i zdrowie (ICF): Narzędzie do RK

ICF jako ramy w podejściu do opieki nad pacjentem

Omówienie elementów modelu ICF

Zawartość komponentów ICF

4 CELE ram roboczych RK

Konkluzje

Praca w grupach

PODSUMOWANIE

Godzinowy plan kursu:

• I dzień: 8.00-17.00
• II dzień: 8.00-17.00
• III dzień: 8.00-17.00