Kobido to japońska technika masażu twarzy, stanowi doskonałą alternatywę dla procedur medycyny estetycznej. Podczas szkolenia Kobido Pro uczestnicy zdobędą umiejętności wykonywania masażu tkanek głębokich na mięśniach twarzy, mającego na celu rozluźnienie struktur powodujących zmarszczki mimiczne.
Nasz program stacjonarnego kursu masażu Kobido Pro został starannie zaprojektowany tak, aby zapewnić ci kompleksową wiedzę. Wyróżnia się od podstawowej wersji kobido rozszerzoną pracą na karku, głowie. Bogatszy drenaż limfatyczny oraz dodatkowo nauka plastrowania twarzy tzw. Taping estetyczny. Dzięki temu zdobędziesz bogatą wiedzę teoretyczną oraz sprawdzone umiejętności praktyczne, które zwiększą Twoją świadomość manualnej pracy z ciałem klienta.
Dodatkowo możliwość po 2 tygodniach na godzinne spotkanie on-line z instruktorem szkolenia w cenie kursu. W razie pojawienia się jakichkolwiek pytań, bądź chęci zweryfikowania technik to jest czas dla Ciebie. Podczas szkolenia możliwość nagrania audio.
Każdy z uczestników pracuje w parach, dzięki temu zwiększy to świadomość dotyku oraz zapoznanie w odczuciach od strony klienta.
Cele szkolenia:
Po szkoleniu uczestnicy będą potrafili:
DZIEŃ I:
Część teoretyczna (około 2-3h)
Część praktyczna
DZIEŃ II:
Część praktyczna:
DZIEŃ III:
Część praktyczna:
Część teoretyczna:
Rozdanie certyfikatów, wspólne zdjęcie z uczestnikami, pożegnanie.
*Plan delikatnie może ulec zmianie w zależności od pracy grupy. Krótkie przerwy będą dostosowane do potrzeb grupy
I edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Metoda Strain-Counterstrain (SCS), znana również jako Positional Release Therapy (PRT), to delikatna technika leczenia manualnego stosowana w osteopatii i fizjoterapii.
Podstawowe zasady metody SCS:
KORZYŚCI:
CELE SZKOLENIA:
Po ukończeniu szkolenia uczestnic będą potrafili:
Nauka metody Strain Counterstrain jest zatem szczególnie cenna dla terapeutów (takich jak fizjoterapeuci, osteopaci i kręgarze), którzy chcą leczyć swoich pacjentów bardziej efektywnie i holistycznie
DZIEŃ I:
Punkt bolesny (Tenderpoint) i bezbolesne pozycjonowanie
Dysfunkcje o charakterze ostrym, podostrym i przewlekłym
Przebieg terapii jest precyzyjny i jasno określony :
System narządu ruchu:
Wybrane punkty bolesne np:
DZIEŃ II:
Np: zapalenia rozcięgna podeszwowego
Wykorzystanie w leczeniu sportowców: 10 najczęstszych punktów bolesnych
DZIEŃ III:
Zyskał tytuł dyplomowanego osteopaty (D.O.) w College Sutherland w Neu-Ulm w 1996r.
I edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Podczas szkolenia zaawansowanego zostaną przedstawione nowe zagadnienia, a wśród nich bruksizm, szumy uszne, wpływ zaburzeń zgryzu na powstawanie TMD, relacja postawy ciała i TMD czy protokół postępowania fizjoterapeutycznego przed i po zabiegach chirurgii twarzowo-szczękowej. Dodatkowo zostaną rozszerzone informacje dotyczące wpływu emocji na TMD czy fizjoterapii kręgosłupa szyjnego.
Na koniec każdego z dni przewidziana jest również sesja pokazowa pracy z pacjentem.
IV edycja: (brak wolnych miejsc)
V edycja:
Warszawa
Ten czterodniowy kurs, pozwoli zrozumieć zasady terapii osteopatycznej w postępowaniu u kobiet w ciąży, począwszy od momentu zapłodnienia do okresu poporodowego.
Na szkoleniu zostanie przedstawiona szeroka wiedza teoretyczna, na podstawie, której następnie prowadzona będzie część praktyczna. Kursanci zostaną kompleksowo przygotowani do pracy z pacjentkami w ciąży oraz kobietami starającymi się o potomstwo.
Zajęcia praktyczne, mają za zadanie bezpośrednio po ukończeniu szkolenia, umożliwić terapeutom korzystanie z nowo nabytych umiejętności w swoim gabinecie. Każda sesja będzie podzielona na wykład wprowadzający do nowego zagadnienia, oraz część praktyczną zaraz po jego zakończeniu.
Podczas kursu omawiane będą strategie postępowania w różnych dolegliwościach związanych z układem mięśniowo – szkieletowym.
Po ukończeniu kursu uczestnicy będą:
Zasady terapii w:
- karuzela hormonów
- zmiany postawy
- poronienie
- aspekt psychologiczny
- poranne nudności / mdłości
- zmiany w układzie oddechowym , sercowo – naczyniowym
- zmiany postawy
- gospodarka płynów
- techniki na przeponę
- prawidłowe przybieranie na wadze
- dieta
- czynniki ryzyka przedwczesnego porodu
- rutyna badania mechanicznego
- przygotowanie do porodu
- dysfunkcja spojenia łonowego i ból obręczy miednicznej
- stan przed rzucawkowy, patologie związane z ciążą, nie wydolność łożyskowa,
- zatrucie
- kamica żółciowa w ciąży
- ułożenie płodu
Leczenie m. lędźwiowego, powięzi piersiowo – lędźwiowej, stawów biodrowych
- Miednica (spojenie łonowe, stawy krzyżowo – biodrowe )
- Biodra
- Kręgosłup piersiowy
- m. lędźwiowy, przepona
- kompleks m. gruszkowaty / zasłaniacze
- dźwigacz odbytu
- więzadła podwieszające macicy
Mięśniówka macicy, skurcze, nagłe sytuacje medyczne
Wpływy stresu i rozluźnienia na wzajemne oddziaływanie hormonów w czasie porodu, rozważania osteopatyczne dla terapeutów
I, II, III faza porodu: pytania do wywiadu chorobowego
- metody indukcji
- metody przeciwbólowe, rozważania nad fizjologią
- szczypce / próżnociąg
- cięcie cesarskie
- zdrowienie macicy
- gojenie się ran
- karmienie piersią
- pierwsze karmienie, pomoc przy najczęstszych problemach
Osteopata z 13 letnim doświadczeniem. Ukończyła ESO, następnie podniosła kwalifikacje z zakresu pediatrii uzyskując tytuł MSc PDO na Uniwersytecie Bedfordshire.
2600 zł
IX edycja:
Warszawa
Dzięki Terapii suchego igłowania nauczysz się w jaki sposób modulować ból. Mechanizm działania suchego igłowania oparty jest na czterech bodźcach:
Ponadto dowiesz się o wszystkich punktach, w jaki sposób je znaleźć, jak je nakłuwać (igłować), jaki mają efekt, oraz w jaki sposób wystawić "akupunkturową receptę" - co oznacza, że wiecie jakich punktów użyć i dlaczego.
Dzięki niemu poznasz różne rodzaje aplikacji suchego igłowania. Na podstawie poznanego wcześniej modelu diagnostycznego będziesz mógł skutecznie pracować z dysfunkcjami narządu ruchu w oparciu o cechy i obraz kliniczny poszczególnych jednostek chorobowych, które skutecznie upośledzają funkcję narządu ruchu. Poprzez poznane aplikacje uzyskasz dostęp do poziomu tkanki łącznej, w której utrwalił się wzorzec „negatywnej stymulacji” na drodze wstępowania choroby oraz skutecznie wyeliminujesz skutki powstałych kompensacji - potencjalnie stanowiące czynnik powodujący nawrót dolegliwości chorobowych.
Po ukończeniu kursu, uczestnicy będą potrafili:
- poprawia zdolność mięśni do wykonywania ruchu w pełnym zakresie,
- zwiększenie krążenia krwi,
- zmniejszenie napięcia mięśniowego w poszczególnych jednostkach ruchowych
– wyłącza aktywność TP (punktów spustowych),
– obniża pobudzenie czynników nocyceptywnych,
– obniża napięcie sąsiadujących tkanek,
– wpływa na centralne mediatory,
– przywraca stosunek napięcia włókien mięśniowych do ich długości,
– zmniejsza dolegliwości bólowe,
– poprawia mapowanie somato-czuciowe.
Dzień 1
Dzień 2
Praktyczne elementy igłowania
Dzień 3
Praktyczne elementy igłowania
Dzień 4
Praktyczne elementy igłowania
PONADTO:
Osteopata i fizjoterapeuta. Trener medyczny Spanish Rugby Team
czytaj więcej
2300zł
XI edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Ciało ludzkie pod wpływem różnorodnych chorób początkowo będzie reagowało poprzez objawy / znaki wegetatywne jak na przykład zmienioną potliwość, a dopiero póżniej pojawią się objawy funkcjonalne taki jak sztywność mięśniowa.
Szkolenie to oferuje możliwości równoważenia wegetatywnego układu nerwowego i odpornościowego. Całość składa się z trzech części:
Poznane wiadomości podczas szkolenia rozszerzą spektrum terapeutyczne o różnorodne dysfunkcje takie jak dolegliwości bólowe głowy, zapalenia zatok, rwa kulszowa, zespół cieśni kanału nadgarstka czy nietolerancję pokarmowe.
Podczas szkolenia zostanie przedstawionych wiele sposób postępowania, m. in:
Podczas kursu zostaną przedstawione, a następnie praktykowane różnorodne techniki takie jak strefy odruchowe, thrust, recoil, energetyczna motylność, mikrocyrkulacja oraz techniki powięziowe.
Każda część składa się z teorii, badania oraz terapii:
Dzień 1:
Regulacja wegetatywną: układ przywspółczulny
Układ przywspółczulny - nerw błędny i nerwy miedniczne: funkcja i ich zaburzenia
Punkty kluczowe dla nerwu błędnego i nerwów miednicznych
Osiągnięcia nauki:
Postępowanie terapeutyczne m.in.:
Dzień 2:
Regulacja wegetatywna; Układ współczulny
Zastosowanie sklerotomów, miotomów, dermatomów oraz enterotomów
Postępowanie terapeutyczne m.in:
Dzień 3:
Część 1: stymulacja układu odpornościowego
m.in.
Część 2: Specyficzna: dysfunkcje oddechowe i astma
Definicja i fakty na temat astmy:
Przedstawienie schematu dysfunkcji:
Obecny w przypadku 90% osób chorujących na astmę oraz innych zaburzeń układu odpornościowego
„Punkt zatrzymania/ wyciszenia” w przypadku ataku / napadu astmy
Systematyczne postępowanie terapeutyczne tego schematu dysfunkcji:
m.in.
Zyskał tytuł dyplomowanego osteopaty (D.O.) w College Sutherland w Neu-Ulm w 1996r.
IV edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Kurs obejmuje całościowe postępowanie z pacjentem zgłaszającym się do gabinetu z objawami o charakterze neurologicznym w obrębie kończyny dolnej, m.in:
Podczas kursu zostaniesz przeprowadzony krok po kroku przez kolejne etapy:
Po ukończeniu szkolenia będziesz przygotowany na przyjęcie i zdiagnozowanie pacjenta z objawami neurologicznymi w obrębie kończyny dolnej oraz nauczysz się poprowadzić skuteczną terapię.
Poruszane zagadnienia będą odnosiły się do wiedzy z anatomii, neurologii, semiologii, a także do podstawowych sposobów pracy z pacjentem jak np. techniki strukturalne czy techniki energii mięśniowej, których podstawy powinno się znać.
Szkolenie ma na celu przybliżenie patofizjologii neuralgii, udoskonalenie badania neurologicznego, nauczenie rozumowania klinicznego w oparciu o rozpoznanie oraz pokazanie jak tworzyć własną strategię leczenia w oparciu o znane narzędzia terapeutyczne.
Program szkolenia jest owocem wieloletniej pracy mgr Małgorzaty Naumiuk D.O., która w ciągu swojej pracy zawodowej gromadziła je podczas leczenia pacjentów, a także nieustannie podnosiła swoje kwalifikacje podczas licznych szkoleń.
DZIEŃ I:
DZIEŃ II:
DZIEŃ III:
Dyplomowany Osteopata z ponad 10letnim doświadczeniem. Współpracuje z Still Academy of Osteopathy od początku istnienia akademii.
I edycja:
Warszawa
Szkolenie ,,Podstawy diagnostyki i terapii w osteopatii’’ ma na celu zaprezentować najczęstsze oraz najbardziej prawdopodobne wpływy struktur na ciało. Mając wiedzę anatomiczną i znając relacje tkankowe jesteśmy w stanie skutecznie ocenić potencjalne przyczyny dolegliwości pacjenta.
Diagnostyka zaproponowana na szkoleniu, jest zbiorem, moim zdaniem, najlepiej sprawdzających się w praktyce testów. Nie znajdziemy tu znanych powszechnie testów ortopedycznych, a raczej wykorzystanie właściwości tkanki łącznej oraz autonomicznego układu nerwowego.
Ideą pierwszego modułu, jest nauczenie jak najszybszego sposobu badania w celu znalezienia kluczowej dla danej dysfunkcji struktury. Skraca to czas terapii oraz pozwala być efektywniejszym w swojej praktyce.
Kolejna część skupia się na terapii pacjenta oraz połączeniach obwodowego układu nerwowego. Szeroki wachlarz technik które zostaną zademonstrowane da skuteczne narzędzie do pracy z pacjentem. Duży nacisk kładę na zrozumienie jak przedstawiona technika działa i kiedy możemy ją wykorzystać aby pomóc pacjentowi.
Korzystając ze zdobytego dotychczas doświadczenia, i możliwości zweryfikowania skuteczności wielu modeli pracy zauważam ich potencjalne zalety i wady. Poniższe szkolenie jest swego rodzaju połączeniem najbardziej efektywnych sposobów pracy z pacjentem, które miałem przyjemność poznać od swoich nauczycieli, a które tworzą spójne i logiczne podejście do terapii.
Po ukończeniu szkolenia uczestnicy będą potrafili:
MODUŁ I:
Dzień 1 (9:00 – 17:00):
Dzień 2 (9:00 – 17:00):
Dzień 3 (9:00 – 14:00):
MODUŁ II:
Dzień 1 (9:00 – 17:00):
Dzień 2 (9:00 – 17:00):
Dzień 3 (9:00 – 14:00):
Doświadczony osteopata i fizjoterapeuta. Obecnie wykładowca akademicki na AWFie w Białej Podlaskiej oraz asystent w Still Academy of Osteopathy
2900zł
cena za całość szkolenia
I edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Szkolenie składa się z dwóch 3-dniowych modułów, na których poruszane są zagadnienia teoretyczne dotyczące układu wisceralnego a także część praktyczna.
Do kursu mogą przystąpić wyłącznie absolwenci szkolenia Kręgosłup - osteopatyczna diagnostyka i leczenie autorstwa Bogusława Mazura D.O..
MODUŁ I:TEORIA: Powtórzenie wiadomości ukł. Współczulny/Przywspółczulny. Anatomia, Patologia, Fizjologia narządów trzewnych:
Unerwienie współczulne i przywspółczulne, Funkcjonowanie układu Autonomicznego - Pień współczulny, Zwoje trzewne, Nerwy Krzyżowe, Nerw Błędny Anatomia palpacyjna. Ruchomość – mobilność oraz motylność narządów trzewnych, kolumny ciśnień tułowia, ciśnienia w rejonie tułowia, dysfunkcje ciśnieniowe, dysfunkcje naczyniowo-nerwowe, funkcjonalne dysfunkcje trzewne. Wpływ stresu na narządy wewnętrzne, zegar dobowych aktywności narządowych. Różnicowanie wpływu narządów wewnętrznych na układ krwionośny, nerwowy i mięśniowo-szkieletowy. Omawiane dysfunkcje trzewne oraz postępowanie osteopatyczne w ich leczeniu:
Ból rzutowany z narządów wewnętrznych, rozprzestrzenianie się dysfunkcji trzewnych, narządy wewnętrzne jako przyczyna wielu dysfunkcji ukł. kostno-szkieletowego.
PRAKTYKA:
Badanie Wisceralne Lokalne. Badanie Wisceralne Globalne. Globalne badanie wieloukładowe. Różnicowanie zależności i wpływów trzewnych na układ powieziowo-mięśniowo-szkieletowy.
| MODUŁ II:TEORIA: Powtórzenie wiadomości ukł. Współczulny/Przywspółczulny. Anatomia, Patologia, Fizjologia narządów trzewnych:
Unerwienie współczulne i przywspółczulne, Funkcjonowanie układu Autonomicznego - Pień współczulny, Zwoje trzewne, Nerwy Krzyżowe, Nerw Błędny Anatomia palpacyjna. Ruchomość – mobilność oraz motylność narządów trzewnych, kolumny ciśnień tułowia, ciśnienia w rejonie tułowia, dysfunkcje ciśnieniowe, dysfunkcje naczyniowo-nerwowe, funkcjonalne dysfunkcje trzewne. Wpływ stresu na narządy wewnętrzne, zegar dobowych aktywności narządowych. Różnicowanie wpływu narządów wewnętrznych na układ krwionośny, nerwowy i mięśniowo-szkieletowy. Omawiane dysfunkcje trzewne oraz postępowanie osteopatyczne w ich leczeniu:
Ból rzutowany z narządów wewnętrznych, rozprzestrzenianie się dysfunkcji trzewnych, narządy wewnętrzne jako przyczyna wielu dysfunkcji ukł. kostno-szkieletowego.
PRAKTYKA:
Badanie Wisceralne Lokalne. Badanie Wisceralne Globalne. Globalne badanie wieloukładowe. Różnicowanie zależności i wpływów trzewnych na układ powieziowo-mięśniowo-szkieletowy.
|
Założyciel, dyrektor programowy i wykładowca w Still Academy of Osteopathy.
IV edycja:
Warszawa,
czyli „zrównoważone napięcia więzadłowe” to metoda pracy wykorzystująca naturalne zdolności ciała do samoregulacji i naprawy.
Metoda została opracowana przez Williama Garnera Sutherlanda zgodnie ze wskazówkami twórcy osteopatii, samego Andrew Tylora Stilla.
Według fizjologii, anatomii i biomechaniki stabilność każdego stawu zapewniona jest przez aparat więzadłowo-torebkowy, który w fizjologicznych warunkach znajduje się w stanie wzajemnego zrównoważenia. Oznacza to, że w trakcie ruchu pewne więzadła ulegają naprężeniu, podczas gdy inne są rozluźnione, co gwarantuje odpowiednią amplitudę ruchu i zabezpieczenie stawu. W sytuacji urazu dochodzi do nadwyrężenia więzadeł i zaburzenia równowagi pomiędzy nimi. Część włókien zostaje gwałtownie rozciągnięta, a inne zostają skrócone. Same więzadła nie posiadają wystarczającej ilości elementów aktywnie kurczliwych, aby powrócić do swojego pierwotnego stanu. Są jednak zaopatrzone w liczne receptory, które przesyłają informacje do mięśni, nakazując im wykonanie skurczu ochraniającego uszkodzony staw. W ten sposób dysfunkcyjne więzadło staje się przyczyną trwałego napięcia aktywnych struktur stabilizujących staw i potrafi utrzymać się długo po wystąpieniu urazu.
Dla przywrócenia pełnej ruchomości w stawie, a co za tym idzie dla zniesienia dysfunkcji, praca powinna być skupiona na aparacie więzadłowym. Po przywróceniu jego równowagi dochodzi do natychmiastowego odzyskania ruchomości i funkcjonalności stawu poprzez zaprzestanie stymulacji receptorów i wpływ odruchowy na pozostałe struktury. W tym celu wykonywana jest metoda równoważenia napięć więzadłowych.
BLT możemy wykorzystać do pracy z dysfunkcjami ostrymi jak i przewlekłymi. Jest metodą pracy wpisującą się w zakres technik funkcjonalnych, pośrednich, choć momentami znajdujemy od tej reguły odstępstwa. Sama technika jest bardzo delikatna i subtelna, nie wymaga zastosowania siły oraz może być wykonany na każdym stawie.
BLT to bezpieczne, skuteczne podejście do wszystkich struktur ciała, odnoszące się do ich integralności strukturalnej, ich składników płynowych, a także ich unerwienia. Techniki są wykonywane bezboleśnie, zgodnie z kierunkiem wskazanym przez tkanki i wymagają wielkiej precyzji.
Technika BLT, mimo, że jest adresowana głównie do pracy z więzadłami, obejmuje całą tkankę łączną oraz organizm w całym globalnym ujęciu. Techniki te wykorzystują wrodzone i naturalne mechanizmy naprawcze, rytm oddechowy, krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego, limfatycznego i krążeniowego.
Podczas tego kursu powtórzymy i ponownie zaznajomimy się z anatomią każdej struktury, nad którą pracujemy. Począwszy od stawów obwodowych i przechodząc do stawów kręgosłupa i klatki piersiowej, miednicy, a także wybranych struktur powięziowych oraz przepony.
Kurs nie obejmuje pracy z czaszką, chociaż znajomość terapii czaszkowej będzie wielkim ułatwieniem.
Technikę BLT można wykorzystać praktycznie u każdego, gdyż podążając za kierunkiem wskazanym przez tkanki nie ryzykujemy ich uszkodzenia:
- w urazach stawowych
- dysfunkcjach mięśniowo-powięziowych
- przewlekłych zespołach bólowych
- problemach kobiecych związanych z dnem miednicy
- zastojach limfatycznych i lokalnych obrzęków
- bólach głowy oraz kręgosłupa.
Balansując napięcia więzadłowe możemy wpłynąć na zmniejszenie zastojów naczyniowych i obrzęków, zwiększenie krążenia płynu stawowego i rozluźnienie napięcia torebkowego i więzadłowego, a także na funkcjonowanie napięć stawowych.
BLT doskonale sprawdza się również w pracy z dziećmi.
Dyplomowany Osteopata z ponad 10letnim doświadczeniem. Współpracuje z Still Academy of Osteopathy od początku istnienia akademii.
VI edycja
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Manipulacje płynowe łączą w sobie różne modele i techniki pracy, których celem jest poprawa mechaniki płynów ustrojowych pacjenta. Poprzez poprawę mechaniki płynów rozumiemy polepszenia sprawności przepływów w zaburzonym obszarze ciała, co może dawać obraz nieprawidłowości lokalnych, regionalnych i systemowych zależnie od kierunku wzorca. Najbardziej charakterystyczną specyfikacją dla zaburzenia płynowego jest parametr lepkości, co oznacza większą niż optymalna ilość matrixu w płynie. Można to przyrównać do wody, gdzie rozpuszczamy dużą ilość soli lub cukru do momentu nasycenia roztworu, będzie to roztwór o zwiększonej lepkość od zwykłej wody. W organizmie ludzkim za prawidłową lepkość płynów w głównej mierze odpowiadają systemy ciśnieniowe, wpływające na sprawne przepływy oraz lokalny opór tkankowy, na który terapeuta ma znaczny wpływ. Ludzkie ciało składa się głównie z płynów, dlatego sprawne ich przepływy są aż tak istotne. Szkolenie będzie obejmować aspekty pracy na układzie tętniczym, żylnym, limfatycznym, płynie mózgowo-rdzeniowym oraz śródmiąższowym.
Absolwent studiów magisterskich i doktoranckich na kierunku fizjoterapia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie...
3600zł
(cena za całość kursu)
II edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Celem szkolenia jest przygotowanie terapeuty do przeprowadzenia kompletnego badania neurologicznego i wyciągnięcia z niego wniosków. To pozwoli na ustalenie w którym miejscu należy z pacjentem pracować, umożliwia obiektywną ocenę jego stanu oraz efektów terapii.
Szkolenie nauczy rozpoznawać czerwone flagi, czyli sytuacje potencjalnego zagrożenia, kiedy to należy pacjenta odesłać do innego specjalisty, co jest cenną umiejętnością przy okazji konsultowania pacjenta w pierwszej linii, czyli bez uprzedniej wizyty lekarskiej.
Kurs przybliży wiedzę z anatomii neurologicznej, diagnostyki neurologicznej oraz podstawowych zespołów chorobowych w zakresie, który będzie przydatny podczas pracy z pacjentem, u którego wystąpiły objawy neurologiczne (ból, parestezje, niedowład...). Poruszy także temat autonomicznego układu nerwowego i to jak można tę wiedzę wykorzystać w skutecznym leczeniu pacjenta.
Po kursie bez problemu będziesz w stanie dzięki konkretnym testom odróżnić ucisk korzenia nerwowego od nerwu obwodowego, poznasz najczęstsze lokalizacje ucisku nerwów obwodowych w obrębie kończyn górnych i dolnych.
W czasie kursu dostaniesz i nauczysz się posługiwać młoteczkiem neurologicznym i kamertonem. Dowiesz się w jakiej sytuacji warto skorzystać z badań dodatkowych, które zostaną również omówione.
W czasie kursu poznasz:
Dyplomowany Osteopata z ponad 10letnim doświadczeniem. Współpracuje z Still Academy of Osteopathy od początku istnienia akademii.
III edycja:
Warszawa
Wykonywanie manipulacji stawów typu HVLA w ramach rozumowania klinicznego w osteopatii i terapii manualnej wymaga precyzji, bezpieczeństwa, skupienia i doświadczenia.
Specyficzna wiedza z zakresu anatomii stawowej i fizjologii, związana z dokładną oceną i precyzyjną diagnozą, wraz z podstawową wiedzą na temat aktualnych koncepcji nocycepcji, przekształca manipulacje przy dużej i małej prędkości w delikatne i respektujące pacjenta narzędzie.
Łagodny rodzaj kontaktu przy jednoczesnym budowaniu odpowiednich i odruchowych dźwigni (dostrzeganych poprzez swoiste dialogowanie z tkanką) i zintegrowane z założonym celem, pozwalają na uzyskanie reakcji fizjologicznej o dużej skuteczności i bezbolesności.
Związane z wymienionymi powyżej koncepcjami prawidłowe wykonanie pozwala zapobiegać podrażnianiu wolnych zakończeń nerwowych, unikając wprowadzania nadmiernego bodźca w już uwrażliwione układy.
Właściwy dobór parametrów poprzez dokładne badanie palpacyjne, właściwe umiejscowienie i poziom przyłożenia kontaktów są niezbędne dla poszanowania tkanki miękkiej jak i uzyskania optymalnej specyficzności manewru.
Kluczowe w tym procesie jest zoptymalizowanie percepcji w tym samym czasie, w którym następuje umiejscowienie i przyłożenie określonych parametrów.
Cele ogólne:
Ten kurs z zakresu technik osteopatii strukturalnej ma na celu poprawę umiejętności obserwacji, palpacji i praktyki klinicznej.
Założeniem kursu jest przekazanie uczestnikowi pewnych umiejętności i zdolności prowadzenia procesów myślowych w zakresie oceny pacjentów oraz zrozumienia sposobu ich leczenia przy użyciu podejścia osteopatycznego.
Ważne będzie, aby uczestnicy ukończyli kurs z dobrym zrozumieniem modeli osteopatycznych opartych na dowodach, zdobywając też znajomość i wiedzę co do wskazań i, co bardzo ważne, przeciwwskazań dla omawianych metod i technik leczenia.
Techniki HVLA opierają się na kilku filarach, w celu osiągnięcia pożądanych rezultatów:
Uczestnicy będą zachęcani do rozwijania tych umiejętności i stosowania ich w środowisku zajęciowym. Omawiane będą problemy, z jakimi uczestnicy spotykają się na co dzień podczas swojej pracy z różnymi typami struktur anatomicznych u rozmaitych pacjentów.
Kurs, na który składają się dwa trzydniowe moduły, jest odpowiedni dla fizjoterapeutów, którzy posiadają dobre zrozumienie podstawowej fizjologii i anatomii ciała człowieka. Powinni być oni przyzwyczajeni do leczenia pacjentów za pomocą technik manualnych fizjoterapii oraz interesować się stosowaniem tych metod jak i technik osteopatycznych w warunkach klinicznych. Kurs zapewni uczestnikom dobre zrozumienie zagadnień strukturalnych technik osteopatycznych HVLA i ich zastosowania dla wszystkich stawów i tkanek kończyn dolnych i górnych. Zajęcia będą odnosić się do doświadczenia klinicznego uczestników, z przykładami typowej prezentacji pacjentów w praktyce osteopatycznej Uwzględnione techniki obejmą procedury badania i oceny dotyczące stawów kręgosłupa i stawów obwodowych.
Obserwacja pozycji, kształtu, napięcia tkanek, mobilności aktywnej i biernej pacjentów będzie ważna w procesie podejmowania decyzji odnośnie zastosowania terapeutycznych technik osteopatycznych w sytuacjach klinicznych. Oznaki załamania kompensacji, które organizm tworzy w reakcji na grawitację i w odpowiedzi na niektóre typowe prezentacje kliniczne, pomogą w opracowaniu oceny układu mięśniowo-szkieletowego.
Zakres każdego z omawianych obszarów w poniższym planie zajęć będzie obejmował biomechanikę, zagadnienia diagnostyczne, częste prezentacje w warunkach klinicznych, badanie ruchów aktywnych, w stosownych przypadkach również aktywne ruchy w oporze, bierną ocenę tkanek i mobilność każdego stawu. Następnie, omawiane będą specyficzne osteopatyczne techniki strukturalne najczęściej stosowane w praktyce osteopatycznej. Wiele czasu zostanie poświęcone na przećwiczenie tych technik między sobą przez uczestników zajęć, co pomoże im później stosować te techniki dla różnych prezentacji, morfologii i typów tkanek.
I MODUŁ:
- Ogólne koncepcje i uzasadnienie stosowania technik HVLA
- HVLA czy mobilizacje?
- Podstawy biomechaniki, kinematyki i neurologii technik manualnych.
- Zasady pozycjonowania, dźwignie i punkty kontaktu
- Ostrzeżenia, przeciwwskazania i czerwone flagi.
- Globalne, trójwymiarowe modele mobilności kręgosłupa i funkcja optymalna.
- Rozumowanie kliniczne w kontekście używania HVLA.
- Zainteresowanie technikami HVLA w praktyce klinicznej fizjoterapii.
- Znaczenie postawy i typologii dla zrozumienia dysfunkcji.
Rodzaje HVLA:
- Bezpośrednie HVLA
- Pół-bezpośrednie HVLA
- Pośrednie HVLA
- Ocena analityczna 3D mobilności oraz wywiad
- OAA - przejście szczytowo-potyliczne
- C2 - C7
- Techniki wykonywane w pozycji leżącej
- Techniki w pozycji siedzącej w środkowym odcinku szyjnym
- Bezwzględne znaczenie przeciwwskazań w tym obszarze.
- Specyficzne techniki, szczególnie HVLAT dla tego obszaru z pozycją pacjenta w leżeniu przodem i tyłem.
- Techniki artykulacji i HVLAT u pacjenta w pozycji siedzącej i leżącej na wznak.
- Ocena ruchomości i funkcji kręgosłupa.
- Techniki artykulacji i HVLA u pacjenta w pozycji siedzącej i leżącej na wznak.
- Różnica między dysfunkcjami żebrowymi i grzbietowymi
- Analityczna ocena 3D górnego, środkowego i dolnego odcinka kręgosłupa
- Techniki pół-kierunkowe przeciwstawne w pozycji leżącej
- Techniki pół-kierunkowe równoważone w pozycji siedzącej
- Bezpośrednie techniki stawowe
- Ocena analityczna 3D.
- Pośredni i pół-bezpośrednie techniki na odcinek lędźwiowy (lumbar roll)
- Znaczenie wzorców 3D w kręgosłupie lędźwiowym
- Co to jest konflikt dyskowy?
II MODUŁ
Kończyna dolna:
- Analityczna ocena stawów krzyżowo-biodrowych.
- techniki mobilizacji i manipulacji na plecach
- Artykulacje w leżeniu tyłem, bokiem i przodem.
- Specyficzne HVLAT dla stawu krzyżowo-biodrowego w pozycji leżenia bokiem.
- Fizjologia
- Ocena 3D
- Techniki wypośrodkowywania
- Techniki dekoaptacji
- Znaczenie miedniczych zależności anatomicznych dla biodra
- Obserwacja postury, pozycji i chodu. Powszechnie występujące problemy z artykulacją i technikami tkanek miękkich specyficznymi dla stawu biodrowego
- Fizjologia
- Ocena boków i rotacji
- Sposoby mobilizacji dysfunkcji
- Znaczenie pasm mięśniowo-powięziowych w kolanie.
- Techniki poprawy funkcji stawu rzepkowo-udowego.
- Ocena i leczenie łąkotek oraz stawów udowo-piszczelowych. Stawy piszczelowo-strzałkowe górne / dolne.
- Globalny ogląd stopy i kostki
- Specyficzne mobilizacje
Kończyna górna:
Stawy ramienny, barkowo-obojczykowy, mostkowo-obojczykowy i łopatkowo-żebrowy
- Fizjologia i identyfikacja zakresów lokalnych
- Analiza kinematyczna
- Techniki wypośrodkowywania
- Techniki dekoaptacji
- Fizjologia i kinematyka
- Ocena lateralizacji i dysfunkcji kości promieniowej i łokciowej
- Metody mobilizowania dysfunkcji
- Globalne oględziny
- Specyficzne mobilizacje
Mięśniowo-powięziowy punkt widzenia a techniki tkanek miękkich:
Odpowiednia ilość czasu zostanie przeznaczona na ćwiczenia rytmicznych technik osteopatycznych we wszystkich obszarach ciała omawianych na kursie. Obejmie to techniki rozciągania wzdłużnego oraz w poprzek włókien, inhibicji oraz głębokiego rozcierania / tarcia, tam gdzie jest to stosowne.
Metody dydaktyczne:
Wykłady, pokazy i praktyczne ćwiczenia w parach. Praktyka indywidualna przy stołach dla zapewnienia dalszej pomocy i wskazówek.
Od 2009 roku jest dyrektorem Master of Belgian-Spanish Osteopathy Training – FBEO-UFV.
czytaj więcej
3200zł
cena za całość szkolenia
XIV edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Podczas tego kursu udoskonalisz swoją wiedzę i umiejętności palpacji w zakresie powiązanych, interaktywnych zjawisk, które zachodzą w czasie Twojego podejścia terapeutycznego w pracy z pacjentem.
Czy wiesz, że ponad 60% dolegliwości zdrowotnych pacjentów, którzy przechodzą przez gabinet lekarski ma związek z bliżej nieokreślonymi dolegliwościami funkcjonalnymi? A czy wiesz, że większość lekarzy nie jest w stanie udzielić na te problemy gotowej odpowiedzi? Wiele naszych dolegliwości zdrowotnych ma związek ze sposobem, w jaki manifestujemy się w stosunku do siebie i otoczenia. Medycyna dostrzega tu lukę, dla której musi znaleźć odpowiedź; skrupulatnie wyszukuje, analizuje
i diagnozuje, ale bez korzyści dla pacjenta. Jeśli chcesz zdobyć więcej narzędzi, aby lepiej pomóc tym 60% pacjentów, ten kurs jest dla Ciebie. Jakie są mocne strony tego systemu leczenia?
Kurs charakteryzuje się subtelną, ręczną pracą z pacjentem i wskazówkami dotyczącymi procesu podczas tych praktycznych zabiegów. Nauczysz się nawiązywać kontakt z pacjentem na głębokim poziomie doświadczenia i relacji. Podczas kursu omówione zostanie wiele różnych technik nasłuchu
z osteopatii i terapii powięziowej. Luc Van Eupen uczy, jak zoptymalizować swoje umiejętności terapeutyczne od kilkudziesięciu lat wykładając różne przedmioty.
W tym praktycznym kursie niezbędne są dostrojona empatyczna relacja, autentyczność, akceptacja, ucieleśnienie i obecność. To ponownie uruchamia u pacjenta zatrzymane procesy znaczeniowe
i doświadczenia, które są bezpośrednio lub pośrednio związane z jego problemem zdrowotnym. Następuje wewnętrzne przejście od stagnacji do przepływu. Ma to dla pacjenta znaczące, pozytywne konsekwencje psychologiczne i biologiczne. Dolegliwości związane z ruchem, w tym ból, napięcie, brak koordynacji, zmęczenie, niedostateczny lub nadmierny wysiłek behawioralny i/lub niepokój ruchowy, mogą w rezultacie zniknąć lub zmniejszyć się. W ten sposób dostosowujesz się do międzynarodowego rozwoju podejścia opartego na dowodach, w rezultacie nadając kształtu istocie biopsychospołecznego modelu Georga Engela.
Nauczysz się pracować ze stagnacją emocjonalną o niskiej złożoności i prostymi interwencjami
u pacjentów ze stosunkowo zdrowym potencjałem odporności. W tego efekcie wkraczasz w domenę psychospołeczną jako terapeuta, ale nie psychoterapia.
Praca z percepcją i emocjami w bólu (mięśniowo-szkieletowym) to praca z procesami psychosomatycznymi w pełnym tego słowa znaczeniu. Dlatego zawsze będziemy skupiać się na somie, czyli ciele. Wdrażamy elementy ogniskowania (focusing) Eugene’a Gendlina. Ponieważ pracujemy
z emocjami i doświadczeniami w chwili obecnej, nawet jeśli zastój procesu odnosi się do „przeszłości”, ważnym tematem jest uważność i obecność. Pomaga (między innymi) terapeucie i pacjentowi pozostać w bieżącym kontekście podejścia „praktycznego”. Uczysz się umieszczać ekspresje pacjenta na skali doświadczenia i wiesz, jak je pogłębiać. Pomagasz pacjentowi wyrazić swoje doświadczenie i umieścić je w jego bieżących potrzebach i historii życia. W tym sensie oznacza integrację „głowy i serca”. Ten kurs będzie dokładnie odpowiedni, jeśli masz już pewne doświadczenie, na przykład w zakresie uważności, uwalniania emocji somatycznych, rozmów motywacyjnych lub empirycznej pracy z ciałem.
Podczas tych zajęć Twoje umiejętności terapeutyczne będą sprawdzane i dostrajane w celu ich poprawy. Dowiesz się, jak technicznie i wspierająco budować proces leczenia oraz jak połączyć swoje podejście i techniki osteopatyczne z fizjologią, psychologią i patologią.
Czego się nauczysz:
I MODUŁ: PODSTAWY
Dzień 1:
Dzień 2:
Dzień 3:
Dzień 4:
II MODUŁ
LEZJA PIERWOTNA / CYSTY ENERGETYCZNE / PODEJŚCIE PSYCHO-SENSORYCZNE / ZJAWISKA SOMATO-EMOCJONALNE
Dzień 1:
Dzień 2:
Dzień 3:
Dzień 4:
Luc Van Eupen (ur. 1958) studiował fizjoterapię i edukację nauczania, kontynuując w Flanders International College of Osteopathy (FICO)...
3600zł
cena za całość szkolenia
IX edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Intensywne 6-dniowe szkolenie o kompleksowym podejściu do tematyki terapii wisceralnej. Od embriologii, poprzez anatomie, fizjologię, palpację, terapię czaszkową oraz płynową do technik i patologii wisceralnych. Kurs ma na celu pokazanie oraz odnalezienie wszystkich wzajemnie połączonych elementów.
Sztukę palpacji w obszarze narządów wewnętrznych, wyjaśnia wzajemne połączenia i symbiozę pomiędzy narządami wewnętrznymi, kręgosłupem i czaszką.
Różnorodne obszary w ludzkim ciele mogą być skutecznie leczone poprzez te połączenia:
Podczas szkolenia będą wykorzystywane różnorodne narzędzia badania jak i leczenia m. in.
Testy: Palpacja, badanie napięcia, testy nasłuchu, mobilność czy motylność
Odruchy: Jarricot, Chapman, Knap.
Techniki: Mobilność, motylność, techniki powięziowe, techniki Recoil czy terapia punktów spustowych…
Ćwiczenia: gimnastyka hipopresywna,
Ćwiczenia mięśni brzucha bez zwiększania ciśnienia wewnątrzbrzusznego,
Mobilizacja narządów wewnętrznych.
Podczas szkolenia:
Przebrniesz przez:
Cele szkolenia:
Terapeuta po ukończeniu szkolenia będzie w stanie:
Leczenie narządów wewnętrznych nie jest podejściem zupełnie nowym. Już w latach osiemdziesiątych XX wieku Andrew Still , ojciec osteopatii, włączył pracę z trzewiami i związanymi z nimi strukturami takimi jak powięzie, więzadła, nerwy oraz naczynia do osteopatycznych działań terapeutycznych i diagnostycznych. Już wtedy wprowadzono specjalne podejście i sposób postępowania zwany manipulacjami wisceralnymi.
System, który opracował Still i doskonalił je całe życie, dotyczył mechanicznego modelu choroby, zgodnie, z którym choroba występuje wtedy, gdy dysfunkcja organizmu zaburza i utrudnia krążenie płynów ustrojowych oraz przewodnictwo nerwowe. Zdaniem Stilla, ciało dysponuje wszystkim czego trzeba do utrzymania zdrowia. Na podstawie badań, obserwacji i doświadczeń osteopatów takich jak Still, Gaddis, Young, na przełomie lat 70tych i 80tych XX wieku rozwinęła się koncepcja manipulacji wisceralnych.
Na podstawie studiowania modeli sprzed kilkudziesięciu lat, a także wyników badań i własnych doświadczeń osteopata Michel Puylaert stworzył autorski program szkolenia
Dzień 1
Wprowadzenie:
Osteopatia wisceralna z naukowego punktu widzenia
Przedstawienie różnorodnych koncepcji terapeutycznych.
Dzień 2:
Narządy wewnętrzne:
Anatomia, fizjologia, palpacja
Symptomy, badanie i leczenie:
Dzień 3:
Dzień 4:
Dzień 5:
Symptomy, badanie i leczenie:
· Tematy dodatkowe : Nietolerancja składników pokarmowych,Refluks, zespół jelita drażliwego, przewlekłe zaparcia,Inkontynencja, Problemy żylne, Układ odpornościowy,Nawracające zablokowania stawów kręgosłupa.
Dzień 6:
Symptomy, badanie i leczenie
Godzinowy plan szkolenia (obydwa moduły):
Zyskał tytuł dyplomowanego osteopaty (D.O.) w College Sutherland w Neu-Ulm w 1996r.
3300zł
cena za całość szkolenia
X edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Celem kursu anatomii palpacyjnej jest nabycie praktycznych i klinicznych umiejętności świadomej palpacji struktur anatomicznych ciała ludzkiego. Zdobyta wiedza i umiejętności w trakcie szkolenia mają być bazą do dalszej nauki różnych metod i technik leczenia.
Program kursu:
narząd ruchu: układ kostny, więzadła, układ mięśniowy -mięśnie , przegrody i bruzdy międzymięśniowe;
jama brzuszna, układ trzewny, narządy miednicy, dno miednicy
czaszka i stawy skroniowo-żuchwowe z mm.żucia,
układ nerwowy- nn.czaszkowe-badanie, nn.obwodowe-badanie i palpacja, układ autonomiczny-znaczenie w terapii
układ naczyniowy-badanie dostępnych tętnic, żył powierzchownych i ww.chłonnych
Na kursie analizujemy najczęściej spotykane w gabinecie przypadki kliniczne. Analiza obejmuje objawy zgłaszane przez pacjenta, badanie struktur i układów, które mogą być ich przyczyną.
Jest to kurs doskonalenia badania palpacyjnego prowadzonego pod kątem dolegliwości a nie pod kątem jednego obszaru ciała. Struktury anatomiczne są badane w kolejności od najbardziej prawdopodobnych i najczęstszych przyczyn do rzadziej występujących, struktur odległych powiązanych z obszarem występowania dolegliwości przez układ nerwowy, naczyniowy, trzewny itp. Analiza i integracja wszystkich układów i obszarów ciała pod kątem konkretnego objawu.
Proponowane przypadki kliniczne:
-ból w kręgosłupie szyjnym i ból głowy,
-ból między łopatkami,
-ból łopatki,
-ból, drętwienie w kończynie górnej,
-ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej,
-ból kolana (z przodu, boku, od przyśrodka, z tyłu),
-ból pięty,
-ból okolicy stawu skokowego,
-ból przodostopia,
-ból w pachwinie,
-ból promieniujący do kończyny dolnej,
-ból wzdłuż żeber,
Marcin Fluder D.O. jest współautorem 2-tomowego Atlasu anatomii palpacyjnej
W cenie szkolenia każdy uczestnik otrzymuje pendrive z nagranymi prezentacjami omawianych okolic ciała oraz skrypt.
Asystent na kursie Rafał Marciniak D.O. MT – Dyplomowany Osteopata, Certyfikowany Terapeuta Manualny metody Kaltenborn-Evjenth. Absolwent Sutherland College of Osteopathic Medicine, oraz wielu specjalistycznych szkoleń z zakresu osteopatii i terapii manualnej, m.in. w koncepcji Łańcuchów Mięśniowych i Stawowych metody GDS, technik powięziowych, oraz manipulacji wisceralnych według J.P. Barral’a D.O. i G. Finet’a D.O. & Ch. Wiliame’a D.O. Osteopatię praktykuje w prywatnym gabinecie w Poznaniu.
Asystent i wykładowca Polskiej Akademii Osteopatii Osteon w Warszawie. Od 2014 roku regularnie asystuje w zajęciach prowadzonych przez światowej sławy wykładowców i ekspertów w dziedzinie osteopatii:
MODUŁ I:
Dzień 1:
Dzień 2:
Dzień 3:
Dzień 4:
MODUŁ II:
Dzień 1:
Dzień 2:
Dzień 3:
Dzień 4:
Celem szkolenia jest nauczenie kursantów umiejętności płynnego przemieszczania się po różnych strukturach anatomicznych, badanie ich w dowolnej kolejności w zależności od przypadku klinicznego.
Dyplomowany Osteopata, absolwent SCOM (Sutherland College of Osteopathic Medicine), wykładowca Polskiej Akademii Osteopatii Osteon.
3500zł
cena za całość szkolenia
edycja X:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Jest to kompleksowe szkolenie poruszające tematykę rozwoju i problemów związanych z noworodkami. Dzięki współpracy z Claudią, udało nam się połączyć wiedzę z zakresu medycyny, osteopatii, fizjoterapii i położnictwa, którą przekazujemy kursantom podczas kursu.
Kurs opiera się na szerokiej wiedzy teoretycznej, na podstawie, której można prawidłowo zdiagnozować a co za tym idzie wprowadzić trafne leczenie najmłodszych pacjentów. Aby jak najlepiej zrozumieć problemy związane z rozwojem niemowlaków, kurs rozpocznie się od tematyki embriologii, następnie przejdziemy przez temat ciąży, porodu i połogu aby ostatecznie skupić się na noworodkach.
Następnie przejdziemy do zajęć praktycznych, które mają za zadanie bezpośrednio po ukończeniu szkolenia, umożliwić terapeutom korzystanie z nowo nabytych umiejętności w swoim gabinecie. Każda sesja będzie podzielona na wykład wprowadzający do nowego zagadnienia, oraz część praktyczną zaraz po jego zakończeniu.
Po ukończeniu kursu uczestnicy będą:
Faza narodzin
- Adaptacja po porodowa
- Wpływ różnych czynników na niemowlę
- Krążenie – od płodu do dorosłości
- Pierwszy oddech – rozważania osteopatyczne
- Skala Apgar i jej znaczenie
Wywiad chorobowy
- Jak interpretować informacje z wywiadu chorobowego odnośnie stanu zdrowia dziecka
- Wpływy na nienarodzone dziecko w czasie ciąży
- W jaki sposób rozumieć wydarzenia okołoporodowe mające wpływ na dziecko i jego aktualny stan zdrowia
- Anatomia czaszki niemowlęcia
- Poród fizjologiczny i nie fizjologiczny. Zadanie działań w czasie porodu i ich wpływy na matkę i dziecko ( znieczulenie zewnątrzoponowe, CC, poród naturalny, szczypce, ssak, nie przecięcie pępowiny )
Zasady fizjologii
- Płaczące dziecko: Dlaczego dzieci płaczą? Przyczyny neurologiczne, biomechaniczne i żołądkowo – jelitowe ( uczulenia, kolka, refluks, nietolerancja laktozy, łykawica ( aerofagia ), dysbakterioza), mikrobiota – rozważania
Leczenie osteopatyczne jelit niemowlęcia
- Rozpoznanie uszkodzeń kręgowych vs dysfunkcja trzewna
- Powszechne dolegliwości u dziecka – podejście osteopatyczne: Zablokowanie przewodu słuchowego, trudności w karmieniu piersią, zatrzask (przyleganie dziecka do piersi w czasie karmienia)
Rozwój w pierwszym roku życia – znaczenie dla leczenia
Prawidłowy rozwój dziecka w pierwszym roku życia oraz rutyna badania (odruchy noworodka, odruchy posturalne)
Zasady rozwoju neurologicznego
Kształtowanie wzorca ruchu
Kształtowanie mowy
Ząbkowanie
Kształtowanie się uzębienia, wyzwania dla dziecka, w jaki sposób pomoc osteopatycznie
Zaburzenia układu oddechowego
- świszczący oddech u dzieci, jak rozróżnić od astmy i alergii
- zapalenie oskrzelików – patofizjologia, stan długoterminowy, co możemy zrobić z osteopatycznego punktu widzenia
Wyzwania dla rodziny
- Depresja po porodowa
- Rozpoznanie przemocy wobec dzieci, jak prawidłowo sobie z tym poradzić
Osteopata z 13 letnim doświadczeniem. Ukończyła ESO, następnie podniosła kwalifikacje z zakresu pediatrii uzyskując tytuł MSc PDO na Uniwersytecie Bedfordshire.
3000 zł
XVII edycja:
Warszawa,
To pierwszy tak wyjątkowy kurs w Polsce. Szkolenie „Terapia osteopatyczna kobiet w ciąży” jest prowadzone przez mgr Bartosza Szpota D.O i jest adresowane do studentów fizjoterapii, fizjoterapeutów, studentów osteopatii i osteopatów. Kurs w całości składa się z dwóch modułów, z których każdy trwa 3 dni. Szkolenie jest przedstawieniem spojrzenia i podejścia osteopatycznego do terapii kobiet w okresie ciąży i po ciąży. Zawiera w sobie skondensowaną wiedzę osteopatyczną zarówno teoretyczną jak i praktyczną stosowaną przez osteopatów w oparciu o doświadczenia empiryczne i naukowe.
Zagadnienia teoretyczne poruszane w trakcie kursu:
PRAKTYKA:
Przykładowe postępowanie terapeutyczne w najczęściej występujących dysfunkcjach występujące u Kobiet ciężarnych.
Fizjoterapeuta, dyplomowany terapeuta manualny oraz osteopata.
V edycja:
Warszawa,
ul. Wita Stwosza 32 lok. 1
e-mail: kursy@fizjosystem.com
Nowa, szersza formuła Kursu w wymiarze 130 godzin (IV moduły po 3 dni) poświęcone diagnostyce i leczeniu kręgosłupa, przekazują najobszerniejszą w Polsce wiedzę z zakresu całościowego badania i leczenia dolegliwości kręgosłupa:
Nasze kursy są oparte na programie autorskim, bazującym na doświadczeniu i badaniach autora, wykorzystującym techniki osteopatii, terapii manualnej, i chiropraktyki.
Kompleksowe podejście do problemu dysfunkcji kręgosłupa ma dostarczyć kursantom wiedzy pozwalającej trafnie diagnozować i skutecznie leczyć, za pomocą technik osteopatycznych i terapii manualnej, patologie w obrębie kręgosłupa, takie jak:
Wstęp do Terapii manualnej (wskazania, przeciwwskazania),
Anatomia – Budowa kręgosłupa L-S – zróżnicowanie budowy poszczególnych kręgów oraz płaszczyzn powierzchni stawowych, więzadła, mięśnie i kompleks ruchowy kręgosłupa i miednicy.
Anatomia palpacyjna miednicy i kręgosłupa Lędźwiowego.
Badanie Kliniczne miednicy i kręgosłupa L-S w pozycji stojącej, w pozycji siedzącej, w leżeniu na boku, w leżeniu na plecach i w leżeniu na brzuchu, testy różnicowe, testy ortopedyczne, neurologiczne.
Biomechanika – ruchomość, kręgosłupa w stosunku do miednicy, zasady Freyeta, funkcje kręgosłupa L-S, wzajemne relacje kręgosłupa L-S w stosunku do kończyn dolnych i narządów wewnętrznych.
Neurologia – unerwienie dysku, stawów międzykręgowych, opony twardej, unerwienie i unaczynienie segmentu ruchowego, dermatomy, miotomy sklerotomy, wiscerotomy kręgosłupa Lędźwiowego i miednicy.
Patologia – Ból rzutowany z narządów wewnętrznych do miednicy i kręgosłupa, patologia krążka międzykręgowego, poziomy degradacji, mechanizm odżywiania dysku, klasyfikacja typów uszkodzeń dysku, różnicowanie przyczynowo-skutkowe bólów wysokiego, środkowego i dolnego kręgosłupa lędźwiowego, Rwa udowa, Rwa kulszowa, zmiany zwyrodnieniowe, zespoły rzekomo korzeniowe, zespoły mięśniowo-powięziowe, dysbalans powięziowy.
Semiologia – Rwa udowa, Rwa kulszowa, zmiany zwyrodnieniowe, zespoły rzekomo korzeniowe, zespoły mięśniowo-powięziowe, dysbalans powięziowy, dolegliwości wisceralne.
Techniki Tkanek miękkich:
Na powięź piersiowo-lędźwiowa, mięsień pośladkowy mały, średni i wielki, m. gruszkowaty, m. biodrowo-lędźwiowy, m. czworoboczny lędźwi, m. prostownik grzbietu i rotatory, naprężacz powięzi szerokiej, mm. rotatory zewnętrzne uda…
Techniki Stawowe:
Przykładowe postępowanie terapeutyczne w najczęściej występujących dysfunkcjach kręgosłupa.
Wstęp do Terapii manualnej (wskazania, przeciwwskazania),
Anatomia – Budowa kręgosłupa piersiowego i żeber – zróżnicowanie budowy poszczególnych stawów międzywyrostkowych, żebrowo-poprzecznych i żebrowo-kręgowych, płaszczyzny powierzchni stawowych, więzadła, mięśnie oraz budowa powięzi.
Anatomia palpacyjna kręgosłupa piersiowego oraz żeber.
Biomechanika – ruchomość kręgosłupa Th oraz żeber, wzajemne wpływ żeber w stosunku do ruchomosci klatki piersiowej i kręgosłupa, relacje kręg-żebro-dysk międzykręgowy.
Neurologia – unerwienie okolicy miedzyżebrowej, klatki piersiowej, struktur okołokręgowych kręgosłupa piersiowego, segment ruchowy, stawy międzywyrostkowe, relacje opona twarda a korzenie nerwowe, układ współczulny i przywspółczulny, unerwienie wisceralne.
Patologia – ból rzutowany z narządów wewnętrznych, dyskopatia, zmiany zwyrodnieniowe, skolioza, patologie miedzystawowe kompleksu kręgowo-żebrowego, patologie pochodzenie odkręgowego.
Semiologia – wisceralny ból rzutowany, różnicowanie bólu żebrowego i kregowego, zespół Th4, zespół I żebra, Przepona, kompleks kręgowo-żebrowy.
Techniki Tkanek miękkich:
dla powięzi piersiowej, okolic międzyżebrowych, kompleksu łopatkowo-kręgowego, mięśni klatki piersiowej. Techniki Stawowe:
TECHNIKI WISCERALNE:
Przykładowe postępowanie w leczeniu najczęstszych dolegliwości kręgosłupa piersiowego i żeber
Anatomia – Budowa kręgosłupa szyjnego C2-C7, kręgów, stawów międzywyrostkowych, więzadeł mięśni okolicy szyjnej oraz powięzi, krążenie w obrębie C2-C7, unerwienie kręgosłupa szyjengo C2-C7.Anatomia Palpacyjna – wyrostki poprzeczne, wyrostki kolczyste, ruchomość międzykręgowa, wyczuwanie bariery, punkty wskaźnikowe.
Budowa segmentow C0-C1-C2, połączenia stawowe, więzadlowe, ukrwienie i unerwienie, napięcie powięziowe oraz mięśniowe, relacje potylica-kość krzyżowa oraz potylica-miednica. Nerw błędny, relacje i połączenia kręgosłupa szyjnego z problemami wisceralnymi.
Biomechanika – Ruchomość C2-C7, napięcie powięzi szyjnej, wpływ kręgosłupa szyjnego na ruchomość chrząstki tarczowatej i kosci gnykowej , wzajemne relacje blaszki powięziowej szyji i kregosłupa szyjngo. Ruchomość segmentów C0-C1 oraz C1-C2, napięcie więzadłowe, ruchy sprzężone, wpływ potylicy na kręgoslup szyjny, kręgosłup lędźwiowy i na miednice.
Neurologia – dermatomy, miotowy, sklerotomy kręgosłupa szyjnego, unerwienie mięśni okolicy szyji i karku, unerwienie Głowy i Twarzy, splot ramienny..
Testy bezpieczeństwa – dla kręgosłupa szyjnego, przeciwskazania i wskazania do manipulacji C2-C7.
Patologia: Ból rzutowany z narządów wewnętrznych, bóle głowy, zawroty głowy, dyskopatie kręgosłupa szyjnego głowy, rwa ramienna, miejscowe zespoły bolowe, Zespół górnego otworu klatki piersiowej, zmiany zwyrodnieniowe, ZZSK.
Semiologia: Badanie kręgosłupa szyjnego w siadzie, leżeniu na plecach, testy bezpieczeństwa, różnicowanie z bólem rzutowanym, różnicowanie bólu szyja -ramie.
Techniki Tkanek miękkich:
Rejon powiezi karkowej, podpotyliczny, rejon głowy i twarzy, kompleks C0-C2, Dla mięśni MOS, pochyłych, nadgnykowych, podgnykowych, czworobocznego, mięsni przedkręgowych, oraz prostowników szyji.
Techniki Stawowe C0-C2:
TECHNIKI STAWOWE C2-C7:
Nauka przeprowadzania celowego wywiadu, Układ autonomiczny i jego zależności. Integracja diagnostyczna i terapeutyczna, wzajemne zależności między układami. Analiza strukturalna miednicy i jej wpływu na resztę ciała.
Patologia: Zespół jelita drażliwego, zgaga, refluks, bóle menstruacyjne, nadaktywność współczulna, stres. odpowiedzi na pytania kursantów.
Zagadnienia:
Założyciel, dyrektor programowy oraz wykładowca na Still Academy of Osteopathy.
Współprowadzący nauczyciel kursu „Kręgosłup – Osteopatyczna Diagnostyka i Leczenie”.
2500zł
cena za moduł
XI edycja:
X edycja: (brak wolnych miejsc)
Warszawa
Na szkoleniu zapoznacie sie z różnymi modelami badania i leczenia uwięźnięć struktur nerwowych. Poruszone zostaną aspekty pracy z centralnym oraz obwodowym układem nerwowym.
Praca z centralnym układem nerwowym obejmuje pracę z oponami mózgu, sierpem mózgu i namiotem móżdżku oraz oponami rdzenia. Zostaną zaprezentowane techniki mechaniczne polegające na poprawie ślizgu tkankowego, zmieniające stan nawodnienia substancji podstawowej czy odżywienia tkanki nerwowej. Zajmiemy się także zjawiskami piezoelektrycznymi oraz technikami nasłuchowymi, które są bardziej subtelne, bazujące na czuciu rytmicznego impulsu czaszkowego, zwijaniu i rozwijaniu powięziowym oraz dłuższych pływach, które przez wielu autorów są kojarzone z polem morfogenicznym (lub inna nazwa pole morfogenetyczne).
Praca z obwodowym układem nerwowym obejmuje pracę z nerwami długimi kończyn, nerwami skórnymi oraz nerwami autonomicznymi. Dodatkowo zostaną przedstawione techniki uwalniania struktur nerwowych w obrębie tułowia oraz szyi i głowy. Techniki obejmują pracę mechaniczną z tradycyjnymi technikami napięciowymi i ślizgowymi oraz pracę poprzez uwalnianie i przebudowę struktur powięziowych otaczających nerwy. Zajmiemy się także obszarami wyjścia nerwów, ich przejścia przez kluczowe rejony i skrzyżowaniami. Techniki nasłuchowe obejmują delikatną pracę na nerwach wraz z rytmem czaszkowym oraz zwijaniem i rozwijaniem powięzi. Cały materiał zostanie na końcu połączony w jedną spójną całość, ukazujący różne modele i podejścia w pracy z nerwami i powięzią. Szkolenie kładzie szczególny nacisk na praktykę, która będzie stanowiła większą część czasu jego trwania.
Całość szkolenia to aż 75 godziny dydaktyczne zajęć praktyczno-teoretycznych, które przygotują kursanta do rzetelnej diagnostyki i terapii m.in. na poziomie struktur układu nerwowego.
Dzień 1
Dzień 2
Dzień 3
Dzień 1
Dzień 2
Dzień 3
3000zł
cena za całość szkolenia (I + II moduł)
VIII edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Ten 4-dniowy kurs przybliży uczestnikowi podejście osteopatyczne w tematyce układu moczowo-płciowego. Dokonamy przeglądu żeńskiej anatomii miednicy (dróg moczowych, nerek, narządów rozrodczych) i poznamy zależności między układami neurologicznym, mięśniowo-szkieletowym i moczowo-płciowym. Zapoznamy się z fizjologią oraz sposobami przywrócenia zdrowia w problemach uroginekologicznych.
Omówimy przypadki, zbadamy i nauczymy się jak radzić sobie z problemami kobiet:
Będziemy się uczyć jak prawidłowo diagnozować i leczyć technikami wewnętrznymi: per rectum i per vaginum
Będziemy ćwiczyć palpację i nasłuch oraz doskonalić diagnostykę tkanek. Uczestnicy dowiedzą się także, kiedy, skierować pacjenta na dodatkowa konsultację lekarską.
Pod koniec kursu uczestnicy będą umieli opracować plany leczenia dla pacjenta z problemami uroginekologicznymi a co najistotniejsze będą potrafili wdrążyć leczenie.
Cele szkolenia:
• Zdolność do badania i oceny miednicy w kontekście uroginekologicznym
• Umiejętność oceny klinicznej w przypadku problemów z płodnością
• Przedstawienie podejścia osteopatycznego w przypadku osłabionej płodności
• Umiejętność określenia kiedy, gdzie i do kogo odesłać dany przypadek
Orientacyjna zawartość
• Zasady terapii osteopatyczne
• Anatomiczne i fizjologiczne podstawy terapii
• Bezpłodność, bolesne miesiączki, ból w trakcie współżycia, nietrzymanie moczu, zespoły bólowe miednicy – przyczyny i leczenie
Poznacie i nauczycie się pracować z:
Poznacie i nauczycie się pracować technikami:
Anatomia układu moczowo – płociowego kobiet ( naczynia, zaopatrzenie nerwowe, anatomia miednicy )
Fizjologia cyklu menstruacji
Embriologia pierwszego tygodnia ( zapłodnienie – Zygota, bruzdkowanie – blastomer, morula ( bruzdkowanie całkowite ) , blastocysta, implantacja ( zagnieżdżenie )
Proces zapłodnienia in vitro ( IVF )
Definicja niepłodności / bezpłodność
4 możliwe przyczyny:
- Objawy, wskazówki i oznaki ( brak miesiączki, krótka, długa miesiączka, PMS – zespół napięcia przedmiesiączkowego, krwawienie między miesiączkowe, nadmierne krwawienie miesiączkowe, ciemne upławy, skrzepy krwi, ból pleców, poronienie, wczesna aborcja, nieprawidłowe zagnieżdżenie, sztuczne zapłodnienie )
- Możliwe badania ( USG, badanie krwi, palpacja )
Koncepcja terapii i praktyki ( rady, zaopatrzenie nerwowe i krwionośne, terapia napięć i złych pozycji, środki medyczne )
Podstawy
Problemy i patologie:
Postępowanie kliniczne:
Koncepcje terapii i praktyka
Osteopata z 13 letnim doświadczeniem. Ukończyła ESO, następnie podniosła kwalifikacje z zakresu pediatrii uzyskując tytuł MSc PDO na Uniwersytecie Bedfordshire.
VIII edycja:
Warszawa,
ul. Wita Stwosza 32 lok. 1
e-mail: kursy@fizjosystem.com
Podczas szkolenia będziemy omawiać osteopatyczne możliwości wspierania dziecka w jego rozwoju w wieku od 2 do 6 lat. Ten ekscytujący czas, kiedy dziecko opuszcza wiek dziecięcy i wchodzimy w wiek szkolny, ma kluczowe znaczenie w jego dalszej adaptacji do długotrwałego zdrowia.
Przyjrzymy się, jak różne aspekty rozwoju są ze sobą powiązane i jak osteopatycznie można wspierać rozwój dziecka. Zapoznamy się z problemami, jakie dziecko napotyka w zakresie laryngologii, układu oddechowego, przewodu pokarmowego i pola moczowo-płciowego oraz nauczymy się jak z nimi pracować.
W dalszym ciągu praktykowana I udoskonalana będzie palpacja.
Uczestnicy otrzymają wskazówki na temat historii przypadków:
Podstawy
Problemy i patologie:
Rozumowanie kliniczne:
Pojęcia i praktyka w terapii
Osteopata z 13 letnim doświadczeniem. Ukończyła ESO, następnie podniosła kwalifikacje z zakresu pediatrii uzyskując tytuł MSc PDO na Uniwersytecie Bedfordshire.
2600 zł
IV edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Jeszcze kilka/kilkanaście lat temu mało który specjalista fizjoterapii, terapii manualnej, osteopatii i innych profesji medycznych brał pod uwagę w swojej praktyce czynniki psychogenne, jeśli nawet to najczęściej sprowadzało się to do ogólnego pojęcia stresu czy traum. Jest to zdecydowanie zbyt ogólne stwierdzenie, to tak jakby postawić diagnozę ,,ból”. Tak jak w przypadku zaburzeń mechanicznych analizuje się problem poprzez dokładny wywiad, testy kliniczne, badania dodatkowe i inne, tak samo w przypadku komponenty psychosomatycznej powinno to wyglądać. Powstaje pytanie, jak i czy można testować poziom stresu, dojść do źródła traumy ulokowanej głęboko w tkance, czy ciało i mózg poradziły sobie z określonymi psychogennymi stresorami z życia pacjenta czy nie. Szkolenie to ma na celu przedstawienie z praktycznej strony pracy z różnymi rodzajami stresu, jego objawami w ciele pacjenta i sposobami uwolnienia/leczenia.
Podejście osteopatyczne do leczenia zaburzeń psychosomatycznych i ,,uwalniania stresu z ciała” znacznie się różni od podejścia psychologicznego. W modelu przedstawianym na szkoleniu w wywiadzie nie pyta się na początku wywiadu o zdarzenia traumatyczne/przewlekły stres itp. aby nie sugerować się tymi informacjami. Na początku stara się odczytać informacje z ciała pacjenta, z jego postawy, napięcia struktur mięśniowo-powięziowych taśm głębokich, aktywności istotnych splotów nerwowych, równowagi autonomicznego układu nerwowego ,,współczulny-przywspółczulny”, specjalnych testów tkankowych, kończąc na pracy czaszkowej, z której można ,,wyczytać” najwięcej szczegółów.
Dopiero po całej analizie przechodzi się do zadawania pytań pacjentowi odnośnie specyficznego typu stresu/ traumy, z określonego przedziału czasowego (na podstawie analizy wcześniejszych informacji z ciała określamy z dokładnością do 2-3 lat okres sytuacji, która doprowadziła do zmian w tkankach, np. mamy odczyt z tkanek, że pierwotny czynnik stresogenny wystąpił między 35-37 lat wcześniej, był ostrym, silnym bodźcem, związanym z traumą, prawdopodobnie w najbliższej rodzinie, mogła być to śmierć lub poważny uszczerbek na zdrowiu). Jest to bardzo istotne, ponieważ nie ,,przegrzebujemy” całego życia pacjenta w celu poszukiwania traum, ponieważ mózg i organizm pacjenta mógł sobie doskonale poradzić z 90% z nich a pytaniami i wnikaniem w to możemy tylko niepotrzebnie odświeżyć ogromną ilość negatywnych wspomnień. Dlatego staramy się dokładnie określić o jaką sytuację chodziło i tylko o nią pytać i tylko z nią pracować, ponieważ czujemy, że tkanka ,,trzyma” ją przez wiele lat i nasz organizm nie jest w stanie sobie z nią poradzić.
Po dojściu do źródła pierwotnego zaburzenia pracujemy z tkanką/tkankami nad jej ,,uwolnieniem” a pacjent jest informowany co powinien robić, jak zmienić niewłaściwe wzorce reakcji i nanieść nowe na ,,wyzerowaną” stresogennie strukturę. Reakcje ciała podczas pracy z głęboką traumą są różne i nie należy się ich bać, może to być płacz, ogromna potliwość ciała, szczególnie tzw. ,,potliwość współczulna”, uczucie słabości, nudności, drżenia neurogenne ( występują u około 40-50% pacjentów przy głębokiej pracy na czaszce i mózgu, jest to efekt podobny jak przy innych terapiach uwalniających napięcia stresogenne, z tą różnicą, że nie działamy ogólnie na całe ciało lecz uwalniamy konkretną strukturę a ciało odreagowuje poprzez drżenie- jest to mechanizm znany bardzo dobrze w świecie zwierząt). Po przejściu przez tą fazę następuje uwalnianie a odczucia pacjenta przechodzą w zdecydowanie bardziej przyjemne, czuje się lekki, jest mu przyjemnie ciepło, dolegliwości znikają a on sam robi się senny. Organizm po takiej sesji potrzebuje czasu na przetworzenie wszystkich zmian a terapeuta po czasie ocenia zmiany w organizmie pacjenta.
Absolwent studiów magisterskich i doktoranckich na kierunku fizjoterapia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie....
3000zł
cena za całość szkolenia (I+II moduł)
edycja XIII:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Kurs fizjoterapii sportowej z tematem głównym w formie tapingu funkcjonalnego, ale bez pomijania klinicznych aspektów urazów sportowych; kurs prowadzony jest w oparciu o omówienie najczęściej występujących prezentacji patofizjologii w sporcie i pozwala na praktyczne dobieranie najodpowiedniejszej aplikacji tapingu.
28 lat doświadczenia w sporcie i stosowaniu tapingu funkcjonalnego jako dodatkowego narzędzia.
Podczas zajęć będą omawiane najlepsze formy aplikacji tapingu możliwe do zastosowania przy najczęstszych kontuzjach, zarówno stawów, jak i struktur mięśniowo-ścięgnistych praktycznie całego ciała. Aplikacje zostaną zróżnicowane i omówione zależnie od specyfiki charakterystycznej dla każdej dyscypliny sportowej (np. urazy kostki w piłce nożnej i koszykówce), wprowadzone zostaną różne i niezależne od siebie elementy anatomiczne, umożliwiające znalezienie najlepszej aplikacji.
Innymi słowy, będzie to bardzo praktyczny kurs, w którym najnowsze dowody naukowe są połączone z wieloletnim doświadczeniem prowadzącego. Podczas zajęć uczestnicy będą koncentrować się na wspólnej pracy, a po wyjaśnieniu podstaw, będą samodzielnie aplikować taping w różnych miejscach pod okiem instruktora.
Współpracuje m.in z Uniwersytetem Camilo José Cela we współpracy z Atletico de Madrid oraz Uniwersytetem Europejskim i klubem piłkarskim Real Madryt.
1500zł
I edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Dzięki długoletniej współpracy z Uniwersytetem Camilo José Cela we współpracy z Atletico de Madrid oraz Uniwersytetem Europejskim i klubem piłkarskim Real Madryt udało mi się stworzyć specjalistyczny program szkolenia oparty na osteopatii i tym jak stosować ją w sporcie aby wspomóc i pomóc sportowcom. Program ten dostał pełną akceptację ww. instytucji oraz klubów sportowych.
W tym programie łączę trzy główne filary osteopatycznej koncepcji ze sportem. Kierując się tymi filarami, staram się zapewnić narzędzia terapeutyczne, aby móc przewidywać i stawić czoła najbardziej codziennym problemom, z którymi borykają się nasi sportowcy.
Szkolenie kończymy integracją kliniczną. Dowiadujemy się w nich, jak radzić sobie z pęknięciami mięśni, skręconymi kostkami. Omawiamy przykłady kliniczne oraz uczymy się jak je leczyć ( m.in. zerwanie powięzi podeszwowej, urazy chrząstki stawu kolanowego, urazy obrąbka biodrowego, urazy lędźwi, problemy z barkiem)
Cele szkolenia:
Po ukończeniu szkolenia uczestnicy będą potrafili:
Techniki HLVA na kostce, kolanie, kręgosłupie lędźwiowym, piersiowym, szyjnym i obręczy barkowej.
Manewry artykulacyjne. Taping proprioceptywny
Neuroanatomia współczulnego układu nerwowego
Test oceny stanu neurowegetatywnego naszych zawodników (dermalgie Jarricota).
Technika Jonesa (zasady stosowania)
SPOJENIE ŁONOWE: Odbarczanie (dekompresja), mobilizacja i techniki Mitchella. Filary przepony
OBOJCZYKI: Mobilizacja i techniki mechaniczne.
Współpracuje m.in z Uniwersytetem Camilo José Cela we współpracy z Atletico de Madrid oraz Uniwersytetem Europejskim i klubem piłkarskim Real Madryt.
3000zł
XI edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Kurs ma na celu przedstawienie narzędzi i programu fizjoterapii regionu ustno-twarzowego dla kontrolowania bólu oraz dyskomfortu, działając ku redukcji napięcia mięśniowego, poprawy parametrów kinetycznych oraz usprawnienia funkcji stawu skroniowo-żuchwowego (SSŻ) poprzez:
Dodatkową kwestią często podnoszoną przy pomocy licznych dowodów jest to, że podejście fizjoterapii musi zawierać kognitywną ocenę psychologiczną pacjenta oraz rehabilitację w zakresie jego zachowania.
Podczas tego 4-dniowego kursu, ponad 70% godzin zajęciowych będzie poświęcone na praktykę poprzez:
Podczas pierwszego dnia kursu objaśnimy anatomię stawu skroniowo-żuchwowego oraz jego biomechanikę i patofizjologię. Szczególną uwagę zwrócimy na dwa najczęstsze przypadki dolegliwości: przesunięcie krążka dyskowego z redukcją oraz bez. Zaprezentowane zostaną również fundamentalne połączenia z kręgosłupem szyjnym oraz wzajemne wpływy i związki. Dzień drugi poświęcony jest czaszce oraz najczęściej pojawiającym się przy Dysfunkcji Skroniowo-Żuchwowej objawie – bólu głowy, z jednoczesnym rozróżnieniu jego rozmaitych typów.
Po ukończeniu kursu, jego uczestnicy będą potrafili dostrzec i uchwycić Dysfunkcję Skroniowo-Żuchwową, wiedząc jak odróżnić sytuację normalną od stanu patologicznego, przy użyciu międzynarodowych standardów, takich jak Kryteria Diagnostyczne.
Kursanci będą w stanie rozpoznać pacjenta z dysfunkcją czaszkowo-szyjną, oraz zidentyfikować możliwe patologie stawu skroniowo-żuchwowego jak i ich potencjalny wpływ na posturę pacjenta oraz na jego stan psychoemocjonalny.
Całość będzie uzupełniona poprzez prawidłowe i uznane schematy podejmowania decyzji oraz harmonogramy, postępowanie przy użyciu właściwej i poprawnej nomenklatury oraz znajomość modelu prognostycznego.
Wraz z wieloma narzędziami zapewnionymi dla poprawnego rozumowania klinicznego i diagnostycznego, uczestnicy zaplanują też rehabilitację stawu skroniowo-żuchwowego poprzez terapię stawową oraz mięśniowo-powięziową; nauczą się oni technik mobilizacji ustno-twarzowej oraz szyjnej, użytecznych w podejściu do pacjenta oraz leczeniu Dysfunkcji Skroniowo-Żuchwowej, podążając za wytycznymi stawianymi przez Amerykańską Akademię Bólu Ustno-twarzowego.
Kursanci nauczą się technik pomocy terapeutycznej oraz edukowania pacjenta, w ten sposób będą mogli zalecić pacjentom określony i adekwatny dla nich program samodzielnych ćwiczeń domowych.
Uczestnicy poznają główne typy bólu głowy, a w przypadku bólu w którym określa się jego komponent, uczestnicy nauczą się technik fizjoterapii oraz technik terapii manualnej według Międzynarodowego Towarzystwa Bólu Głowy, w celu podejścia terapeutycznego do pacjentów ze skroniowo-żuchwowym bólem głowy, bólem szyjnopochodnym głowy, migreną oraz napięciowym bólem głowy.
Zdobędą oni wszystkie teoretyczne i praktyczne narzędzia niezbędne i nieodzwone w celu umożliwienia uczestnikom zintegrowanie oraz współdziałanie w prawidłowym otoczeniu wielodyscyplinarnego zespołu specjalistów (dentystów, logopedów, neurologów, ortodontów), co jest konieczne, biorąc pod uwagę wieloczynnikową naturę Dysfunkcji Skroniowo-Żuchwowej.
Staw skroniowo-żuchwowy jest z pewnością jednym z najbardziej złożonych stawów ludzkiego ciała: poza swą unikalną strukturą, związany jest z czaszką i kręgosłupem szyjnym poprzez powiązania anatomiczne, funkcjonalne oraz nerwowo-naczyniowe. Powiązania te są bardzo ścisłe i stanowią one nieodzowną część do postawienia poprawnej diagnozy, sam staw natomiast powinien być postrzegany jako samodzielna jednostka funkcjonalna, zdefiniowana jako układ czaszkowo-szyjno-żuchwowy.
Układ czaszkowo-szyjno-żuchwowy zawiera w sobie więcej czynników determinujących, pomagających w utrzymywaniu go w równowadze i kompensować jakiekolwiek nierównowagi, spowodowane czynnikami zewnętrznymi lub zaburzeniami wewnętrznymi. Jeśli jeden bądź więcej części składowych układu są zaburzone, pozostałe będą działać w kierunku odnalezienia możliwych modyfikacji i określenia nowego punktu równowagi. Moment w którym zdolność adaptacji ograniczeń układu jest przekroczona, możliwe jest powstanie Dysfunkcji (zaburzenia) Skroniowo-Żuchwowego (DSZ). Ze względu na DSZ pojawiać się mogą związane z nią dźwięki bądź odgłosy (krepitacje) stawu, szczęki, skroniowe bóle głowy, ból może rozchodzić sie na twarz jak i szyję, choć nie tylko, jako że może być rezultatem uczucia zawrotów głowy oraz dzwonienia w uszach.
Większość autorów zgadza się określając te dysfunkcje jako część wieloczynnikowej etiologii, jednocześnie uznając istotność systemicznych elementów, związanych z okluzją, kwestiami psychologiczno-emocjonalnymi, para-posturalnymi, jak i również czynnikami natury funkcjonalnej, traumatycznej i hormonalnej.
Porównanie incydentalnego pojedynczego czynnika względem innych, zmienia się w od przypadku do przypadku, a powstanie oraz początkowe stadium choroby zależy od indywidualnej tolerancji oraz zdolności adaptacyjnych tkanek danej osoby.
Według szacunków ze Stanów Zjednoczonych, około 12% populacji USA cierpi na Dysfunkcje Skroniowo-Żuchwowe, przy czym problemy częściej występują u kobiet – w proporcji aż 8 do 1 w porównaniu do populacji mężczyzn.
Valerio Palmerini ukończył fizjoterapię na Rzymskim Universytecie Sapienza, przedmiotem jego pracy dyplomowej z 2006 roku ..
XXI edycja:
XX edycja: (brak wolnych miejsc)
Warszawa,
Dzień 1:
Anatomia, fizjologia oraz patologia stawu skroniowo-żuchwowego:
Praktyka: Rehabilitacja zaburzeń skroniowo-żuchwowych, według EPM/EBM
Rola zgryzu w zaburzeniach skroniowo-żuchwowych
Praktyka: Rehabilitacja zaburzeń skroniowo-żuchwowych, według EPM/EBM
Leczenie mięśniowo-powięziowe
Kiedy i w jaki sposób zaburzenia skroniowo-żuchwowe wpływają na posturę
Dzień 2:
Praktyka: Podsumowanie poprzedniego dnia
Ból głowy i zaburzenia skroniowo-żuchwowe, cz. II
Praktyka: Rehabilitacja zaburzeń skroniowo-żuchwowych według EPM/EBM
Wzrok i zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego (teoria i praktyka)
Praktyka: Powtórka i plan ćwiczeń domowych
Podsumowanie zajęć
Dzień 1:
Ćwiczenia: Powtórka z teorii i technik; dyskusja na temat przypadków klinicznych:
Mięśnie głosu oraz gardłowo-twarzowe (twarzoczaszki)
Praktyka: Rehabilitacja zaburzeń skroniowo-żuchwowych, według EPM/EBM
Terapia mięśniowo-funkcjonalna
Nerwy gardłowo-twarzowe
Praktyka: Rehabilitacja zaburzeń skroniowo-żuchwowych, według EPM/EBM
Kryteria diagnostyczne zaburzeń skroniowo-żuchwowych oś II
Dzień 2:
Praktyka: Podsumowanie poprzedniego dnia
Górne odcinki kręgosłupa szyjnego i staw skroniowo-żuchwowy
Praktyka: Rehabilitacja zaburzeń skroniowo-żuchwowych, według EPM/EBM
Rehabilitacja czaszkowo-szyjna
Ból głowy i zaburzenia skroniowo-żuchwowe
Praktyka: Terapia manualna czaszki i twarzoczaszki
Edukacja i poradnictwo dla pacjenta z zaburzeniami skroniowo-żuchwowymi
Zakończenie kursu
Szkolenie składa się z dwóch 3-dniowych modułów.
Do kursu mogą przystąpić wyłącznie absolwenci szkolenia Kręgosłup - osteopatyczna diagnostyka i leczenie oraz Stawy obwodowe autorstwa Bogusława Mazura D.O. Jest to spowodowane zarówno materiałem do którego odnosi się prowadzący szkolenie oraz ukazaniem całościowego ujęcia pacjenta w koncepcji osteopatycznej wraz z jego wzajemnymi globalnymi relacjami.
I MODUŁ:
TEORIA:
Nauczymy Cię 3 różnych sposobów badania osteopatycznego. Dzięki temu będziesz mógł porównać wyniki każdego z nich i i utwierdzić się w przekonaniu, że diagnoza którą postawisz będzie prawidłowa. Kursant nauczy się poszukiwać i znajdywać szereg dysfunkcji lokalnych i określać ich wpływ na otaczające tkanki i różne układy Ciała, aż po jedną, najważniejszą i kluczową dysfunkcję pierwotną pacjenta, której trafność zweryfikuje wieloma różnymi sposobami badania pacjenta.
Na szkoleniu przykładana jest szczególna uwaga do dokładnej nauki i interpretacji zarówno badania nasłuchowego, jak i technik nasłuchowych. Kursanci uczą się 3 różnych typów badania osteopatycznego, po to, by potrafili samodzielnie i rzetelnie zweryfikować wyniki badania nasłuchowego innymi testami i nauczyli się jego interpretacji.
PRAKTYKA:
II MODUŁ:
TEORIA
PRAKTYKA:
Założyciel, dyrektor programowy i wykładowca w Still Academy of Osteopathy.
Fizjoterapeuta, dyplomowany terapeuta manualny oraz osteopata
za całość szkolenia
III edycja:
Warszawa,
Diagnostyka obrazowa jest bardzo przydatnym narzędziem w pracy każdego terapeuty manualnego. Postęp technologiczny, w szczególności w zakresie obrazowania metodą rezonansu magnetycznego i rosnąca dostępność badań stanowią pomocny element uzupełniający diagnostykę manualną. Kurs pozwoli opanować metodologię uzyskiwania maksymalnie szerokiej informacji z wyników badań obrazowania medycznego. Podczas zajęć, które będą mieć wyraźnie praktyczny charakter, nauczysz się powiązać obrazy radiodiagnostyczne z objawami twojego pacjenta.
Ponadto, dokonamy przeglądu układu mięśniowo-szkieletowego, odnosząc każdy obszar ciała do najbardziej przydatnych i adekwatnych badań diagnostycznych, wskazań i przeciwwskazań do leczenia manualnego oraz wskazówek terapeutycznych, które pomogą uczestnikom poprawić wyniki kliniczne.
Podstawowe pojęcia dotyczące radiologii:
Znaczenie kliniczne, diagnostyka radiologiczna, wskazania i przeciwwskazania do terapii manualnej i manualnych metod terapeutycznych w następujących elementach:
Miednica:
Kręgosłup lędźwiowy:
Kręgosłup piersiowy i klatka piersiowa:
Kręgosłup szyjny:
Skolioza:
Kończyna górna:
Kończyna dolna:
Osteopata, fizjoterapeuta, magister biomechaniki. Praktykuje jako osteopata w swojej klinice w Madrycie. Wykładowca FBEO-UFV, Still Academy of Osteopathy, AIFROMM oraz Universidad Europea Madrid.
czytaj więcej
I edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Kursy przeznaczone są dla fizjoterapeutów i terapeutów manualnych –którzy ukończyli lub sa w trakcie (ukończony I i II moduł) szkolenie “Kręgosłup – Osteopatyczna Diagnostyka i Leczenie” i pragną poszerzać już zdobytą wiedzę o nowe techniki diagnostyczne i manualne dla badania i leczenia dolegliwości w obrębie kończyn górnych i dolnych.
Obok teoretycznego aspektu wykładów, są przede wszystkim praktycznymi warsztatami. Uczestnicy szkolenia zostają zapoznani z dokładną istotą problemów bólowych i schorzeń, które występują w obszarze kończyn górnych i dolnych.
Kurs „STAWY OBWODOWE – OSTEOPATYCZNA DIAGNOSTYKA I LECZENIE” jest uzupełnieniem dla kursu Kręgosłup - osteopatyczna diagnostyka i leczenie, dająca możliwość całościowego, kompleksowego spojrzenia i leczenia ludzkiego organizmu.
IV MODUŁOWE SZKOLENIE (4 MODUŁY POD 3 DNI) – 130 GODZIN
Kurs prowadzone jest w oparciu o uznane metody terapii manualnej, chiropraktyki i osteopatii wykorzystywane w leczeniu dolegliwości bólowych i funkcjonalnych najważniejszych stawów obwodowych naszego ciała.
Kursy fizjoterapii ”STAWY OBWODOWE – OSTEOPATYCZNA DIAGNOSTYKA I LECZENIE” obejmuje poznanie skutecznych metod diagnostyki oraz terapii m.in.:
| Dolegliwości w obrębie stawu Biodrowego – coxarthroza – trzaskające biodro – konflikt panewkowo-udowy – dolegliwości rzutowane z miednicy, kręgosłupa i narządów wewnętrznych – zapalenie kaletki – dolegliwości powięziowe – i inneDolegliwości w obrębie stawu Kolanowego – zmiany zwyrodnieniowe – uszkodzenia więzadłowe – uszkodzenia łąkotkowe – kolano skoczka – kolano biegacza – dysbalans mięśniowo-powięziowy – dolegliwości powięziowe – chondromalacja rzepki – ból rzutowany z kręgosłupa, biodra, stopy. – leczenie pooperacyjne – i inne Dolegliwości w obrębie Stopy | Dolegliwości w Obrębie stawu Ramiennego – uszkodzenia w obrębie obojczyka – uszkodzenia stożka rotatorów – dysbalans łopatkowo-ramienny – uszkodzenia mięśniowo-powięziowe – zapalenie kaletki – łopatka trzaskająca – ból rzutujący z kręgosłupa, narządów wewnętrznych – leczenie pooperacyjne – i inneDolegliwości w Obrębie stawu łokciowego – łokieć tenisisty – łokieć golfisty – uszkodzenia więzadłowe – dolegliwości powięziowe – zapalenie kaletki – ból rzutowany z innych rejonów ciała – inne Dolegliwości w obrębie nadgarstka i ręki |
Teoria:
Anatomia – Budowa Stawu biodrowego, Kolanowego, piszczelowo-strzałkowy górny – zróżnicowanie płaszczyzn powierzchni stawowych, więzadła, mięśnie, łąkotki, ukrwienie i unerwienie stawów oraz kompleks ruchowy Miednicy – staw biodrowy – staw kolanowy.
Anatomia palpacyjna Stawu Biodrowego i Kolanowego, piszczelowo-strzałkowego.
Badanie Kliniczne Stawu biodrowego i kolanowego, testy różnicowe, testy ortopedyczne, neurologiczne, testy więzadłowe i łąkotkowe.
Biomechanika – ruchomość Stawu biodrowego w stosunku do miednicy I stawu kolanowego. Funkcje biodra I kolana, wzajemne relacje tych stawów w stosunku do sąsiadujących części ciała I narządów wewnętrznych. Stabilność – mobilność.
Neurologia – unerwienie I unaczynienie stawu biodrowego i kolanowego, unerwienie więzadeł, torebki stawowej, propriocepcja, receptory.
Patologia i Semiologia– Ból rzutowany z narządów wewnętrznych do miednicy biodra i kolana, patologia stawu biodrowego, – coxarthroza, trzaskające biodro, konflikt panewkowo-udowy, zapalenie kaletki, dolegliwości powięziowe i inne.
Praktyka:
Badanie i różnicowanie w obrębie stawu biodrowego i kolanowego.
Techniki Tkanek miękkich:
– Techniki mięśniowo-powięziowe
– Techniki powięziowe
– Techniki Rozluźniania pozycyjnego,
– Techniki aktywnego rozluźniania
– Techniki nasłuchu
Techniki Stawowe:
– mobilizacje
– mobilizacje czynne
– techniki harmoniczne
– manipulacje
Przykładowe postępowanie terapeutyczne w najczęściej występujących dysfunkcjach w obrębie stawu biodrowego.
Teoria:
Anatomia: Budowa Stawu Skokowego górnego, dolnego i pozostałych stawów stopy – zróżnicowanie płaszczyzn powierzchni stawowych, więzadła, mięśnie, ukrwienie i unerwienie stawów oraz kompleks staw piszczelowo-strzałkowy górny –dolny – staw skokowy górny. Wywiad chorobowy i wnioskowanie kliniczne rozróżniające symptom
Biomechanika – Wzajemne powiązania stawu kolanowego z ze stawem piszczelowo-strzałkowym górnym I dolnym i ze stopą.
Patologia i Semiologia– Ból rzutowany z kręgosłupa do kolana i stopy, patologia stawu kolanowego oraz stawów stopy. Dolegliwości w obrębie stawu Kolanowego, zmiany zwyrodnieniowe, uszkodzenia więzadłowe, uszkodzenia łąkotkowe, kolano skoczka, kolano biegacza, dysbalans mięśniowo-powięziowy, dolegliwości powięziowe, chondromalacja rzepki, ból rzutowany z kręgosłupa, biodra, stopy, leczenie pooperacyjne i inne.
Dolegliwości w obrębie Stopy, skręcenia stawów skokowych, uszkodzenia torebkowe i więzadłowe, dolegliwości w obrębie ścięgna Achillesa, ostroga Piętowa i Haglunda, Paluch koślawy, dolegliwości powięziowe w obrębie stopy, Łuki stopy, ból rzutowany z innych części ciała i inne
Praktyka:
Badanie i różnicowanie w obrębie stawu kolanowego, skokowego górnego, dolnego i stopy.
Techniki Tkanek miękkich:
– Techniki mięśniowo-powięziowe
– Techniki powięziowe
– Techniki Rozluźniania pozycyjnego,
– Techniki aktywnego rozluźniania
– Techniki nasłuchu
Techniki Stawowe:
– mobilizacje
– mobilizacje czynne
– techniki harmoniczne
– manipulacje
Przykładowe postępowanie terapeutyczne w najczęściej występujących dysfunkcjach w obrębie stawu kolanowego i stopy.
TEORIA:
Anatomia: Budowa Stawu Ramiennego i całej obręczy barkowej – zróżnicowanie płaszczyzn powierzchni stawowych, więzadła, mięśnie, ukrwienie i unerwienie stawów oraz kompleks staw łopatkowo-żebrowy, ramienny, Mostkowo-obojczykowy i Barkowo-obojczykowy Wywiad chorobowy i wnioskowanie kliniczne rozróżniające symptom. Ukrwienie i specyfika powrotu żylnego ramienia, Unerwienie współczulne i obwodowe obręczy barkowej.
Biomechanika – Wzajemne powiązania Obręczy barkowej z kręgosłupem szyjnym, piersiowym, Narządami wewnętrznymi oraz całą kończyną dolną.
Patologia i Semiologia– Ból rzutowany z kręgosłupa szyjnego, ramienia, patologia stawu Ramiennego oraz obręczy barkowej. Dolegliwości w obrębie ramienia, patologia stawu Ramiennego oraz obręczy barkowej, zmiany zwyrodnieniowe, uszkodzenia więzadłowe, uszkodzenia Więzadłowe, dolegliwości rzutowane z Narządów wewnętrznych. Relacje obręczy barkowej z Jamą brzuszną, ból mięśniowo-powięziowy, dolegliwości powięziowe, uszkodzenie stożka rotatorów, zamrożony bark, zapalenie kaletki, Integracja oraz leczenie pooperacyjne i inne.
Dolegliwości w obrębie Ramienia, uszkodzenia pierścienie rotatorów i dolegliwości torebkowe, zapalne ból rzutowany z innych rejonów ciała, Wzajemne relacje między wszystkimi układami w rejonie ramienia i Barku.
PRAKTYKA:
Badanie i różnicowanie w obrębie stawu ramiennego, obręczy barkowe, kręgosłupa szyjnego - piersiowego i jamy Brzusznej, Kolumny ciśnień.
Techniki Tkanek miękkich:
Techniki Stawowe:
Przykładowe postępowanie terapeutyczne w najczęściej występujących dysfunkcjach w obrębie stawu Ramiennego i Obręczy barkowej
TEORIA:
Anatomia:Budowa Stawu łokciowego, łokcia i ręki – zróżnicowanie płaszczyzn powierzchni stawowych, więzadła, mięśnie, ukrwienie i unerwienie stawów oraz kompleks łokciowy, nadgarstkowy. Wywiad chorobowy i wnioskowanie kliniczne rozróżniające symptomy. Ukrwienie i specyfika powrotu żylnego całej kończyny górej, Unerwienie współczulne i obwodowe obręczy barkowej.
Biomechanika– Wzajemne powiązania w obrębie całej Kończyny górnej i wpływ jamy brzusznej na dystalne części ręki.
Patologia i Semiologia– Ból rzutowany z kręgosłupa szyjnego, ramienia, patologia stawu łokciowego i Nadgarstka j. Dolegliwości w obrębie łokcia, patologia kończyny górnej, zmiany zwyrodnieniowe, uszkodzenia więzadłowe, uszkodzenia torebkowe, dolegliwości rzutowane z Narządów wewnętrznych. Relacje obręczy barkowej z resztą kończyny górnej, ból mięśniowo-powięziowy, dolegliwości powięziowe, uszkodzenie torebkowe, łokieć boksera, złamanie bokserskie, łokieć tenisisty, golfisty, zespół cieśni nadgarstka, palec trzaskający, przykurcz Dupuytrena.
Dolegliwości w obrębie łokcia, dolegliwości ciśnieniowe w rejonie ramienia i przedramienia, dolegliwości torebkowe, zapalne ból rzutowany z innych rejonów ciała, Wzajemne relacje między wszystkimi układami w rejonie całej kończyny górnej.
PRAKTYKA:
Badanie i różnicowanie w obrębie stawu łokciowego oraz ręki, kręgosłupa szyjnego - piersiowego i jamy Brzusznej, Kolumny ciśnień.
Techniki Tkanek miękkich:
Techniki Stawowe:
Przykładowe postępowanie terapeutyczne w najczęściej występujących dysfunkcjach w obrębie stawu łokcia, nadgarstka, ręki jak i całej kończyny górnej.
Założyciel, dyrektor programowy oraz wykładowca na Still Academy of Osteopathy.
Marcin Rodkiewicz D.O.
Współprowadzący nauczyciel kursu „Stawy obwodowe – Osteopatyczna Diagnostyka i Leczenie”.
2500zł
cena za moduł
VI edycja: (brak wolnych miejsc)
VII edycja:
Warszawa
Udział w szkoleniu pozwoli poznać zasady wykonywania techniki zwanej „hakowaniem.”, zarówno w diagnozowaniu jak i leczeniu dysfunkcji mięśniowo-powięziowych. W części praktycznej będą wykorzystywane specjalne miękkie haki do uwalniania sklejeń w powięziach mięśni, przegrodach międzymięśniowych, wokół ścięgien, przy okostnej. Terapia Ekmana uczy skutecznej metody odtworzenia prawidłowej, fizjologicznej ruchomości w poszczególnych obszarach naszego ciała.
Haczykowanie jest to terapia powięzi i tkanek miękkich przy pomocy poliamidowych haków zwanych miękkimi. Zestaw terapeutyczny zawiera 4 haki o różnej wielkości, dzięki czemu można opracować każdy rodzaj tkanki.
Terapia wykorzystuje powstałą w latach 70-tych w Londynie koncepcję Kurta Ekmana i jego współpracownika dr. Cyriaxa.
Haki "oszczędzają" ręce terapeuty i umożliwiają bezbolesną i efektywną pracę, zarówno w warstwach powierzchownych, jak i głębokich.
Poprzez technikę "zahaczania" dochodzi do "fibrolizy" (uwolnienia) mikroadhezji (nazywanych również neokolagenem) w powięziach mięśni, przegrodach międzymięśniowych, wokół ścięgien, przy okostnej dzięki czemu odtwarzana jest fizjologiczna ruchomość pomiędzy poszczególnymi obszarami.
Haczyki i przybory do scrapingu są narzędziami w znaczeniu dosłownym. Stanowią jedynie przedłużenie ręki terapeuty. Warto zatem pamiętać, że to ręka pozostaje główną bronią terapeuty manualnego. Dzięki swoim zdolnościom czuciowym i ruchowym ręka może identyfikować napięcia oraz zmiany na poziomie tkankowym leżące u źródła wielu dolegliwości. Może przeciwdziałać postępowaniu negatywnych zmian poprzez stosowanie nacisku, rozciągania, wibracji, wygładzania uszkodzonej tkanki łącznej, poprzez to wpływać na jej troficzność i w konsekwencji poprawiać jej elastyczność i zdolność odkształcania.
Cel szkolenia nie ogranicza się jednak również do przedstawienia i opanowania wachlarza technik. Zostanie zachowana pewna tematyka przewodnia szkolenia, budując je wokół leczenia połączeń międzymięśniowych, ścięgnistych, więzadłowych, tkanek łącznych nerwów obwodowych. Dzięki temu łatwiej będzie ustalić hierarchię ważności poszczególnych technik oraz wypracować prawdziwy protokół leczenia do zastosowania dla konkretnych przypadków klinicznych, takich jak hypo/hiper/dyz-estezja, czy objawy promieniujące do innych regionów, zjawiska z którymi jakże często mamy do czynienia w gabinetach.
Terapeuta posiadający umiejętność adaptacji i trafnej oceny będzie potrafił dostosować przedstawione techniki do innych patologii, np. tendinopatii, urazów mięśniowo-rozścięgnowych, hipertonii mięśniowej, asymetrii posturalnych, zwłóknień tkanki łącznej i wielu innych, stopniowo wdrożyć te techniki do codziennej pracy z pacjentami, opanować aspekt tkankowy leczenia, a w końcu osiągnąć właściwą hierarchizację w leczeniu dolegliwości na tle łącznotkankowym.
Celem szkolenia jest specjalizacja w mobilizacji tkanek miękkich - manualnie oraz z użyciem przyrządu - w metodach haczykowania i scrapingu.
Leczenie i prewencja na poziomie tkanek łącznych (mięśniowo-ścięgnistych, torebkowo-więzadłowych i neurologicznych) poprzez zastosowanie technik strukturalnych nie-manipulacyjnych.
NARZĘDZIA
Po szkoleniu uczestnicy natychmiast będą mogli zastosować przedstawione techniki (przyrządy zapewniane w ramach kursu).
Program tego teoretyczno-praktycznego szkolenia zawiera przedstawienie szerokiego spektrum możliwości wykorzystania terapii hakowania. W trakcie kursu poruszane będą (i w teorii i w praktyce) zagadnienia związane między innymi z:
Zyskał tytuł dyplomowanego osteopaty (D.O.) w College Sutherland w Neu-Ulm w 1996r.
1800 zł
(w cenie kursu zestaw haków)
VII edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
Bóle krzyża i neuropatia pochodzenia krążkowego są patologiami o znacznej częstości występowania podczas wszystkich konsultacjach lekarskich, fizjoterapeutycznych i osteopatycznych.
Wśród szerokiej gamy terapii możliwych do zastosowania przy leczeniu tego schorzenia, osteopatia i jej różne modele okazały się skuteczne klinicznie i mogą stanowić początkową, jak i długoterminową alternatywę dla operacji chirurgicznej.
Wymaga to od terapeuty wysokiego wyspecjalizowania w zakresie modeli diagnostycznych i konkretnych strategii leczenia.
Skuteczność przy jednoczesnym uświadomieniu sobie przeciwwskazań w obliczu leczenia różnych rodzajów bólu krzyża, stanowi spore wyzwanie.
W celu dopasowania leczenia zgodnie z miejscowymi lub globalnymi wzorcami przyczynowymi, omówione zostaną: specyficzna biomechanika i kinematyka dyskowa odcinka lędźwiowego, patofizjologia krążka oraz strategie oceny w trzech płaszczyznach przestrzeni.
Podsumujemy różne rodzaje bólu i dokonamy krótkiego przeglądu podstawowego rozumowania klinicznego w przypadku bólów krzyża, aby wykluczyć stany niezwiązane z dyskiem, które są w stanie zmylić terapeutę.
Podczas tego modułu skupimy się na zmianach mięśniowo-powięziowych w statycznej i dynamicznej równowadze w płaszczyźnie strzałkowej oraz przedstawimy różne modalności pracy, ze specyficznymi technikami HVLA, dystrakcji i resorpcji dysku, a także technikami mięśniowo-powięziowymi, miotensywnymi i trzewnymi.
Program tego szkolenia obejmie łącznie 27 godziny zajęć dydaktycznych, podczas których dokładnie opracowane zostanie osteopatyczne rozumowanie kliniczne w przypadkach patologii krążków odcinka lędźwiowego.
W ZAKRESIE TEORII:
W ZAKRESIE PRAKTYKI:
Dzień 1:
- Epidemiologia
- Podstawowa diagnostyka różnicowa
- Kliniczna ocena kręgosłupa lędźwiowego oparta na dowodach
- Ocena biopsychospołeczna
- Zjawisko sensytyzacji / sensybilizacji
- Dyskowa reakcja immunologiczna i neuropatia
- Fizjologiczna reakcja zapalna
- Spontaniczna regresja przepuklin.
- Wpływ przepukliny na korzenie oraz radikulopatie
- Wpływ i zależności posturalne w patologii dysku.
- Makroskopowa i mikroskopowa struktura zdrowego krążka.
- Nawadnianie i unerwienie krążka
- Fizjologiczne cechy krążka
- Fizjopatologia krążka i jej modyfikacje
- Związek dysku z korzeniami
- Ból dyskogenny i jego odmienność od bólów innego pochodzenia: nocyceptywnych, rzutowanych i przenoszonych
- Fizjologiczne zakresy ruchu i odcinkowe wzorce lędźwiowo-krzyżowe
- Kinematyka i biomechanika kręgosłupa i miednicy oraz wpływ na dysk.
- Biomechanika dysku
- Strzałkowe statyczne i dynamiczne rytmy oraz rozkład obciążenia.
Dzień 2:
- Etiologie
- Patofizjologia zwyrodnienia krążka lędźwiowego;
- Wpływ sił ściskających na krążek międzykręgowy
- Zwyrodnienie i procesy starzenia się.
- Rodzaje i zaktualizowana nomenklatura zaburzeń dysku
- Kliniczny proces rozumowania w patologii dysku.
- Ból dyskogenny odmienność od innych bólów: nocyceptywnych, rzutowanych i przenoszonych
- Ból neuropatyczny i sensytyzacja ośrodkowa
- Kliniczne objawy bólu neuropatycznego
- Badanie neurologiczne
- Test globalnej mobilności
- Test analityczny ruchomości
- Model przepukliny wg Lippincota i Gila Lavigne’a
- Objętości, ciśnienia i rytmy w płaszczyźnie strzałkowej
Dzień 3:
- Strategie 3D: od globalnych do lokalnych
- Przeprogramowanie zaburzonych wzorców oddechowych
- Podejście trzewno-naczyniowe: nocyceptywna aferentacja na metamerach lędźwiowych.
- Przeprogramowanie strzałkowych wzorców mięśniowo-powięziowych i synergii.
- Manipulacyjne leczenie kręgosłupa w 3D i rozmaite klasyczne metody dostosowane do patologii dysku.
- Znaczenie aspektu żywieniowego i metabolicznego.
- Specyficzne leczenie osteopatyczne a przepukliny
Od 2009 roku jest dyrektorem Master of Belgian-Spanish Osteopathy Training – FBEO-UFV.
1900zł
II edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
To pierwszy i tak wyjątkowy kurs w Polsce. Dwumodułowy kurs „Palpacja osteopatyczna” nie jest kursem anatomii palpacyjnej, a kursem uczącym jak dotykać i badać palpacyjnie pacjenta z perspektywy osteopatycznej.
Na tym kursie nauczysz się jak rozwijać swoje umiejętności palpacyjne, co można poczuć dotykając pacjenta i jak to interpretować oraz jak budować obraz kliniczny pacjenta w oparciu o to najważniejsze dla osteopatów narzędzie diagnostyczne.
Nauczysz się lokalizować, badać palpacyjnie oraz przede wszystkim odnajdywać dysfunkcją w różnych układach i określać, czy znajduje się on na poziomie:
Każdy z poziomów dysfunkcji ma swój "opór fizyczny na zmianę" który wyraża się zmiennym zachowaniem/reakcją tkanki podczas badania. Te zróżnicowane parametry fizyczne tkanek pozwolą dokładnie określić w badaniu palpacyjnym, na jakim poziomie dysfunkcji w danym rejonie Pacjent potrzebuje naszej interwencji
Przykład: Przychodzi do nas Pacjent z bólem w rejonie ramienia lewego. Ból ramienia, nawet po dokładnym badaniu ortopedycznym i neurologicznym, nie informuje Nas jaka jest przyczyna dolegliwości, a wszelkie testy ortopedyczne/neurologiczne pozwolą określić jedynie skutek - efekt końcowy jakim jest ból i ograniczenie ruchomości. Bez określenia przyczyny która spowodowała problem z ramieniem, nie będziemy wiedzieli w jaki sposób to ramię leczyć. Terapeuta musi potrafić określić, czy problem jest lokalny czy globalny, systemowy czy jednowymiarowy, oraz określić na którym poziomie/ wymiarze u Pacjenta znajduje się dysfunkcja: - Kostnym/Stawowym - Naczyniowym - Nerwowym - Płynowym - Powięziowym
Ponieważ tylko wtedy, gdy dokładnie trafimy w wymiar pierwotnej przyczyny dolegliwości u Pacjenta, będziemy mogli usunąć pierwotną przyczynę problemu, a nie jedynie efekt/symptomy/ kompensacje.
Nauczysz się rozpoznawać lezje i dysfunkcje w obrębie wszystkich badanych układów, obserwować jak się rozprzestrzeniają i jakie kompensacje tworzą.
I MODUŁ:
Teoria:
Praktyka:
II MODUŁ:
Teoria:
Praktyka:
Fizjoterapeuta, dyplomowany terapeuta manualny oraz osteopata.
Warszawa,
ul. Wita Stwosza 32 lok. 1
e-mail: kursy@fizjosystem.com
Na szkoleniu zostaną poruszone zagadnienia:
Ukończył ESO oraz Walijski Uniwersytet , uzyskując dyplom Osteopatii wyższej uczelni, otrzymując Dyplom Osteopatii ESO oraz Uniwersytetu Greenwich.
2600zł
cena za całość szkolenia
IV edycja:
FizjoSystem-Szkolenia
Warszawa,
ul. Wita Stwosza 32 lok. 1
Mięśnie, powięź i stawy współdziałają, tworząc całościową postawę ciała lub ruch całego ciała. Praktycznym sposobem oceny wielu współpracujących ze sobą struktur jest spojrzenie na łańcuchy mięśniowo-powięziowe. Jeśli występuje dysfunkcja w jednej części łańcucha mięśniowo-powięziowego, cały łańcuch będzie funkcjonował inaczej. Inna część łańcucha może zrekompensować utraconą funkcję, prawdopodobnie powodując ból. Leczenie przyczyny bólu może oznaczać, że musimy leczyć nie w miejscu pochodzenia bólu (części kompensującej), ale w innym miejscu w łańcuchu mięśniowo-powięziowym, gdzie znajduje się pierwotna dysfunkcja.
Na tym kursie najpierw chcemy zrozumieć teoretyczne ramy naukowe: jak wyglądają te łańcuchy mięśniowo-powięziowe, gdzie w ciele przebiegają, jak działają?
W części praktycznej oceniamy łańcuchy mięśniowo-powięziowe ciała i odnajdujemy wadliwie działającą część. Dokonamy korekty dysfunkcji. Następnie dokonamy ponownej oceny na odległej części łańcucha mięśniowo-powięziowego, aby sprawdzić, czy jego całkowita funkcja uległa poprawie. Korekcja dysfunkcji ma na celu jednoczesne korygowanie wszystkich przejawów dysfunkcji: osłabienia mięśni, ograniczonego zakresu ruchu i słabej koordynacji.
Narządy wewnętrzne mają bliski związek z otaczającymi je mięśniami. Jednymi z mięśni brzucha otaczających narządy wewnętrzne są poprzeczne mięśnie brzucha. Niemożliwe jest dobre funkcjonowanie mięśnia poprzecznego brzucha bez właściwej ruchomości brzusznych narządów trzewnych. Zmniejszona ruchliwość narządów trzewnych może powodować odruchową inhibicję mięśnia poprzecznego brzucha. Ogólnie, jeśli przyczyną osłabienia mięśni jest inhibicja od struktury o ograniczonej ruchomości, leczeniem wówczas będzie leczenie przyczyny. W takim przypadku, jeśli przyczyną osłabienia poprzecznego mięśnia brzucha jest zmniejszona ruchliwość narządu ciała, leczenie należy skierować na narząd trzewny.
W literaturze można przeczytać, że pierwszym mięśniem, który kurczy się przy ruchach rąk lub nóg, jest poprzeczny mięsień brzuszny. W tym miejscu ruchliwość trzewna wiąże się z łańcuchami mięśniowo-powięziowymi. Podczas trzeciego dnia kursu oceniamy i leczymy łańcuchy mięśniowo-powięziowe, które przebiegają do ramion i nóg, aby znaleźć trzewne dysfunkcje odpowiedzialne za zmniejszoną funkcję tych łańcuchów.
Anatomia trzewna i trzewno-powięziowa, a także zrozumienie związku trzewi z sąsiadującymi łańcuchami mięśniowo-powięziowymi stanowią wstęp do trzeciego dnia. Część praktyczna polega na ocenie łańcuchów mięśniowo-powięziowych w celu znalezienia kluczowej zmiany trzewnej utrudniającej prawidłowe funkcjonowanie tego łańcucha. Po znalezieniu narządu z kluczową lezją, poprawiamy jego ruchomość i dokonamy rewaluacji odpowiednich łańcuchów mięśniowo-powięziowych.
Oprócz wpływu narządów trzewnych na ciało poprzez łańcuchy mięśniowo-powięziowe, wnętrzności wpływają również na kręgosłup poprzez aferentację autonomicznego układu nerwowego (odruch wiscero-somatyczny). Poprzez wpływ na segmenty kręgosłupa organy trzewne będą wpływać na funkcję wszystkich narządów unerwionych przez te same segmenty kręgosłupa. Tak więc praca trzewna jest niezbędna dla pacjentów z problemami kręgosłupa, problemami ze stawem skroniowo-żuchwowym, bólami głowy, problemami ze stawem ramiennym, rwą kulszową itp.
Praktykujący Osteopata z wieloletnim doświadczeniem. Wykładowca na Still Academy of Osteopathy
FizjoSystem-Szkolenia
ul. Wita Stwosza 32/1
02-661, Warszawa
